دانشمندان، عکاسان و تماشاچیان آماتور ابرها دهه ها است که با حیرت و شگفتی به "ابرهای سوراخ دار" نگاه می کنند.

در این پدیده، به جای اینکه یک پوشش ابری مداوم وجود داشته باشد یک فضای خالی غول پیکر و باز در وسط ابر دیده می شود و نه تنها اشکال زیبایی از ابرها را رقم می زند بلکه یک فرصت بزرگ تحقیق و مطالعات علمی را در اختیار دانشمندان می گذارد.

مقاله جدیدی که این هفته در مجله معتبر ساینس منتشر شد به بررسی این موضوع پرداخت که این حفره ها چگونه ایجاد می شوند و نشان داد که هواپیماها مقصران اصلی شکل گیری این پدیده هستند و در واقع این وسایل نقلیه پرنده، همانند دستگاه سوراخ کن بزرگی این سوراخها را در میان ابرها ایجاد می کند.

نتایج این تحقیقات همچنین می تواند توضیح دهد که چرا در اطراف فرودگاهها سطح بارشها افزایش می یابد.

"اندرو هیمس فیلد" از مرکز ملی تحقیقات جوی آمریکا و مولف این تحقیق در این خصوص توضیح داد: "این اثر نسبتاً گسترده به خاطر هواپیماها پدیدار شده و موجب می شود که بارشهای برف و باران در مناطقی که تردد هوایی بالا است افزایش یابد. این پدیده لزوماً برای بارشها به حدی که بتواند در آب و هوای جهانی اثر محسوس داشته باشد کافی نیست اما می تواند در خصوص اینکه چرا در اطراف فرودگاهها بارشها زیاد است دلیل قانع کننده ای ارائه کند."

در این تحقیقات از اطلاعات جمع آوری شده توسط ماهواره های "آب" (Aqua)، زمین (Terra)، "کالیپسو" و CloudSat ناسا استفاده شد.

این دانشمندان همچنین از یک لایه ابر آب مایع فوق خنک که در دمای زیرانجماد در پهنه آسمان شبیه به یک ورق کاغذ گسترده شد عکسبرداری کردند.

سپس یک هواپیما با عبور از وسط این لایه ابر آن را سوراخ کرد و در پشت خود یک فضای خالی را شبیه به یک کلوچه گرد برجای گذاشت.

در بعضی موارد، شکل به جا مانده ناهموارتر و یا حتی مستطیلی شکل و یا کانال- مانند است. اما بیشتر، اشکال دایره ای در آسمان دیده می شود.

براساس گزارش سایت ناسا، درحال حاضر در اینترنت مجموعه عکسهای متنوعی از ابرهای سوراخ دار در سراسر دنیا وجود دارند.

دانشمندان اولین مشاهده ابرهای سوراخ دار را در سال 1940 گزارش دادند. حتی بسیاری از گزارشاتی که تاکنون در خصوص رویت فضاپیماهای بیگانگان فضایی (یوفوها) و یا پرتاب راکتهای اسرارآمیز نیز منتشر شده اند نیز اغلب مربوط به "پدیده ابرهای سوراخ دار" بوده اند.