شورا در لغت به معنی مشورت کردن و رأی زدن است و در عربی چیدن عسل از خانه زنبور عسل، ریاضت دادن اسبان تا سوار شوند بر آنها در وقت فروش و آزمایش، فربه شدن و هویدا کردن استعمال شده است.در مقاییس اللغه به معنی ابداء و اظهار چیزی و گرفتن چیزی استعمال شده است ،شورا در اصل به معنی مکیدن زنبور از شیره گلها است و کسی که با دیگران مشورت می کند آراء نظرات آنان را دریافت می کند و همانطوریکه زنبور عسل با تلاش و جستجو گلها و گیاهان مناسب را شناسایی و سپس از آنها بهره می برد پس از آن در درون خود آن را پالایش و سپس به صورت عسل شیرین می سازد و قابل استفاده می کند، انسانها نیز افراد واجد شرائط را شناسائی و با آنها رأی زنی کرده و آراء آنان را بیابند، سپس با مقایسه بین آنها بهترین را جذب و بکار ببندد. 

حضرت علی (ع) در سفارش به فرزندشان محمد بن حنفیه فرمود: آراء دیگران را با همدیگر ضمیمه کن سپس بهترین آنها را که به درستی نزدیکتر و از خطاء دورتر است ، انتخاب کن زیرا کسی که خود رأی باشد در معرض خطرست و کسی که از آراء دیگران استقبال کند موارد خطاء را می شناسد.

 تاریخچه شورا:

بر اساس اصل یکصدم قانون اساسی، برای پیشبرد سریع برنامه های اجتماعی، اقتصادی، عمرانی، بهداشتی، فرهنگی، آموزشی و سایر امور رفاهی باید شوراهای اسلامی شهر و روستا که اعضایشان از طریق رأی مردم انتخاب می شوند، تشکیل گردند. در همین راستا، پس از برگزاری اولین دوره انتخابات شوراها در سال 1377، اولین شورای اسلامی شهر شیراز نیز از اوایل بهار 1378 فعالیت خود را آغاز کرد

در انتخابات دومین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا که در اسفند ماه 1381 و دور سوم شوراها نیز در 24 آذر 1385 برگزار شد.شورا در یک کشور:

شوراها گونه‌ای از نهادها هستند. نقش شوراها معمولاً به عنوان فراهم آوردن محلی برای گرد آمدن صاحب‌ نظران در مورد یک موضوع و مشورت بر سر موضوع مورد نظر است. تصمیمات گرفته‌شده در شوراها در بسیاری موارد از نظر قانونی الزام اجرایی دارند . شورایی که از نظر اهمیت بالاتر از چند شورای دیگر قرار بگیرد شورای عالی نامیده می‌شود.

برخی شوراها دارای کمیسیون‌های (کارگاه ها) گوناگونی نیز هستند.

اهداف و وظایف شورا:

- برنامه‌ریزی، سازماندهی، هدایت و هماهنگی در اجرای مراسم رسمی و عمومی کشور و نیز مراسم ضروری و فوریتی - ایجاد ستادها و تشکل‌های مورد نیاز برای برگزاری مراسم رسمی و عمومی کشور با استفاده از امکانات و نیروی انسانی،دستگاه‌های دولتی و مردم

- اعلان مواضع در موقعیت‌ها و شرایط خاص سیاسی، اجتماعی با هماهنگی مراجع ذی‌ربط

- ایجاد زمینة مناسب به منظور حضور گسترده کلیة اقشار مردم در راهپیمائی‌ها، تظاهرات و مراسم مختلف