دانه های گیاه "سیلن استنوفیلا" که به عنوان قدیمی ترین گیاه و ارگانیزمی که بر روی زمین زندگی می کرده، شناخته می شود، به واسطه سرمای سیبری در حالت خواب زمستانی قرار گرفته بود و محققان توانستند از این دانه ها به عنوان مخزنی از ژنهای منجمد برای احیای این گیاه استفاده کنند.

این موفقیت به آن معنی است که این امکان وجود دارد که تعدادی از گونه های اولیه حیات که مدت زمان طولانی از ناپدید شدن آنها از سطح زمین می گذرد، در رسوبات منجمدی در گوشه و کنار جهان پنهان شده اند. همچنین موفقیت در احیای گیاه سیلن به آن معنی است که امکان احیای حیات کشف شده بر روی سیاره های منجمدی مانند مریخ وجود خواهد داشت.

دانه های گیاه سیلن از میان لانه فسیل شده سنجاب قطبی زمینی که در عصر یخبندان در نزدیکی منطقه کنونی "کولیما" در روسیه زندگی می کرده، کشف شده است.

دانشمندان با استفاده از میکروسکوپهای قدرتمند دریافتند این دانه ها به گیاه سیلن اختصاص دارند، گیاهی کوچک با گلهای ریز سفید رنگ که هنوز هم در این منطقه می رویند. تنها تفاوت میان این دانه ها که در عمق 38 متری از زمین کشف شده اند و دانه های گیاه مدرنی که در این منطقه رشد می کنند بزرگتر بودن ابعاد دانه های جدیدتر است.

محققان بااستفاده از شیوه تاریخ گذاری رادیوکربن دریافتند سن این دانه ها از 31 هزار و 500 تا 32 هزار و 100 است. این دانه ها پس از دفن شدن به سرعت منجمد شده اند و از این رو کوچکترین تغییری در ساختار آنها ایجاد نشده است.

محققان روسی لابراتوار مطالعات خاک در مسکو می گویند این رسوبات در منطقه ای از خاک کشف شده اند که درجه حرارت آن منفی هفت درجه سانتی گراد بوده است. این محققان در محیطی کاملا استریل و با استفاده از شیوه ای نوین گیاه را از تک دانه احیا کردند. به این شکل گیاه بارور سیلن را دوباره به وجود آوردند.

بر اساس گزارش میل آنلاین، یک سال بعد این گیاه 31 هزار ساله که تفاوت زیادی با نمونه مدرن خود دارد، گل داد، میوه به وجود آورده و دانه دار شد.