تاکنون تحقیقات زیادی در خصوص رابطه میان نبوغ و دیوانگی صورت گرفته که نشان می دهد، افراد باهوش بیشتر در معرض اختلالات دوقطبی و اسکیزوفرنی قرار دارند.

این ایده توسط گروهی از دانشمندان که همگی به نوعی از اختلالات روانی رنج می برند، مورد بررسی قرار گرفته است.

دانشمندان با شرکت در نمایشگاه و فستیوال جهانی علوم در نیویورک، 20 تحقیق صورت گرفته در خصوص رابطه نبوغ و دیوانگی را مورد بحث قرار دادند.

«کای ردفیلد جمیسون» از محققان دانشکده پزشکی جان هاپکینز که از اختلال دوقطبی رنج می برد، تأکید می کند: تست های هوش که با حضور نوجوانان 16 ساله سوئدی انجام شد، نشان می دهد که کودکان باهوش بیشتر در معرض ابتلا به اختلالات روانی قرار دارند.

«جمیسون» خاطر نشان می کند: افرادی که در 16 سالگی از نبوغ و استعداد بالایی برخوردار هستند، چهار برابر سایر افراد به اختلالات دو قطبی گرفتار می شوند.

این محقق که از اوایل جوانی مبتلا به اختلال دوقطبی شده است، تمام زندگی خود را وقف تحقیق و نگارش در خصوص این بیماری کرده است.

تحقیقات قبلی نشان می دهد، ژن DARPP-32‌ عامل ارتباطی نبوغ و دیوانگی است. سه چهارم مردم نوعی از این ژن را به ارث برده اند که باعث افزایش توانایی ذهن برای قدرت تفکر و پردازش اطلاعات در ناحیه کورتکس پریفرونتال مغز می شود.

اختلالات دوقطبی و اسکیزوفرنی در ارتباط تنگاتنگ با نبوغ و خلاقیت قرار دارند، اما اکنون محققان با این پرسش مواجه هستند که نقش محیط در ابتلای فرد به بیماریهای روانی تا چه حد است؟

«ونسان ون گوگ» نقاش سرشناس هلندی و «جک کرواک» نویسنده کانادایی از جمله افراد نابغه با رفتارهای خود مخرب محسوب می شوند؛ همچنین «جان نش» برنده جایزه نوبل ریاضی که فیلم ذهن زیبا (A Beautiful Mind) نیز در خصوص زندگی وی ساخته شده است، از بیماری اسکیزوفرنی رنج می برد.