تلفات غذایی یکی از مشکلات رو‌ به رشد در بسیاری از نقاط جهان بشمار می‌رود، اما بنا بر تحقیقی که در «International Journal of Nanoparticles» منتشر شده است، می‌توان از پوست کنده شده انار در زمینه فناوری نانو بخوبی استفاده کرد.

انار میوه بومی شمال هندوستان بوده و از زمان‌های بسیار قدیم در تمام منطقه مدیترانه گسترده شده است. عصاره این میوه منبع غنی آنتی‌اکسیدان‌های بسیار قوی بشمار می‌رود.

«ناهید احمد»، گیاه‌شناس دانشگاه پاتنا و همکار وی «سیما شرما»، فیزیکدان کالج AN (پاتنا، هند) در حال بررسی پوست انار برای استفاده بعنوان عامل کاهنده در تولید نانوذرات نقره هستند.

بنابر گفته این گروه تحقیقاتی، این راهکار برای تولید نانوذرات نقره نسبت به استفاده از کاهنده‌های شیمیایی و حلال‌های صنعتی زیست‌سازگاری بالاتری دارد. همچنین در این روش نیازی به گرم کردن مخلوط واکنش وجود ندارد، زیرا فرایند در دمای محیط انجام می‌گیرد.

این پژوهشگران گمان می‌کنند که فاکتورهای زیستی موجود در پوست انار به عنوان جایگزینی برای عوامل شیمیایی معمول عمل می‌کنند که در تولید نانوذرات نقره از نیترات نقره به عنوان ماده اولیه مورد استفاده قرار می‌گیرند.

آنها از طیف‌سنجی ماورای بنفش - مرئی، میکروسکوپی الکترونی عبوری، پراش الکترونی ناحیه منتخب، پراش اشعه ایکس (XRD) و طیف‌سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR) برای آنالیز نانوذرات تولید شده با این روش استفاده کردند. قطر نانوذرات تولید شده حدود پنج نانومتر بود.