این تیم که نتایج پژوهش آنها در مجله Human Genetics منتشر شده، توانسته‌اند یک جهش در ژن OCA2 را که به طور اتفاقی، در جایی نزدیک سواحل شمال غرب دریای سیاه در انسانی متعلق به حدود هشت هزار سال پیش ایجاد شده، شناسایی کنند.

این ژن باعث رنگ آبی‌رنگ در عنبیه نشده، بلکه در عوض مکانیزم تولید رنگ‌دانه‌های قهوه‌ای را خاموش می‌کند.

به گفته دانشمندان، تمام انسانها در ابتدا از چشمانی قهوه‌ای رنگ برخوردار بوده‌ و بسیاری هنوز بر همین روال هستند. کشف این جهش نادر که احتمالا در امواج سریع مهاجرت در پی پایان آخرین عصر یخی پراکنده شده، به تاکید بر یکی از بزرگترین اسرار تکامل انسانی می‌پردازد.

طبق این نظریه تکاملی، اروپاییان و ساکنان نزدیک به شرق، از ویژگی‌های بسیاری برخوردار هستند که آنها را از دیگر گونه‌های انسانی متفاوت می‌کند.

اروپاییان نه تنها از درصد بالاتر چشم آبی (حدود 95 درصد در برخی کشورهای حوزه اسکاندیناوی)، بلکه همچنین از تناژ پوستی و رنگ موی گسترده‌تری نسبت به دیگر گروه‌بندی‌های قومی برخوردارند.

تنها در اروپا می‌توان تعداد گوناگونی از افراد با رنگ موی بلوند و قرمز، قهوه‌ای، پوست سفید و زیتونی و چشمان آبی و سبز را در یک جامعه مشاهده کرد. در دیگر مناطق جهان، اکثر انسانها بیشتر از رنگ مو و چشم تیره برخوردارند.

دلیل این امر و بخصوص چگونگی وقوع سریع چنین جهشهایی هنوز ناشناخته باقی مانده در حالیکه انسانها تنها حدود چند 10 هزار سال پیش به اروپا مهاجرت کرده‌اند.

یک نظریه این است که آب‌وهوای سرد اروپا و آسمانهای تیره آن باعث چنین تفاوت‌های ظاهری شده است. برای مثال رنگ پوست روشن برای جذب ویتامین دی در نیمکره شمالی که از نور خورشید ضعیف‌تری برخوردار بوده، بهتر است.

یک نظریه دیگر بر این مبنا است که رنگ مو، پوست و چشم عجیب اروپاییان به پیوند نژادی با نئاندرتالها برمی‌گردد که حدود 25 هزار سال پیش منقرض شده‌اند.

شاید این نئاندرتالها از رنگ موی بلوند یا قرمز برخوردار بوده و این ژن آنهاست که افراد با این رنگ مو یا چشم به ارث برده‌اند. مشکل این نظریه نبود هیچ شاهدی از امکان پیوند نژادی این گونه با هوموساپین‌ها در نمونه‌های بدست‌آمده از دی‌ان‌ای استخوان فسیلهای آنهاست.