ایده اصلی این پروژه قرار دادن یک ملخ هلی کوپتر در بالنی که تا ارتفاع 300 متر بالا می رود،‌ است. این بالن توسط یک کابل به زمین متصل شده و از این کابل برای انتقال نیروی الکتریسیته به تأسیسات روی زمین بهره برداری می شود.

مهندسان شرکت آلتائروس که ریشه در موسسه فناوری ماساچوست (MIT) دارند مطالعاتی در این زمینه انجام داده اند که نتایج آن نشان می دهد تبادل انرژی در ارتفاع 300 متری دوبرابر میزانی است که در ارتفاع 100 متری صورت می گیرد. برای مثال اگر توربینهای بادی در بالای یک برج با ارتفاع 100 متر قرار داده شوند انرژی که تولید می کنند نیمی از انرژی است که توربین بادی در ارتفاع 300 متری ارائه می کند.

راه حل بالون برای توربینهای بادی به جای مستقر کردن توربینها بالای برجها به معنای کاهش هزینه ها است به طوری که براساس اعلام محققان این هزینه ها تا 65 درصد کاهش می یابد.

از سوی دیگر تأثیرات زیست محیطی توربینهای بالونی نیز کاهش می یابد چرا که صدای آنها بسیار کمتر از توربینهای بادی عادی خواهد بود. زمان ساخت و هزینه های نگاهداری از آن نیز کاهش خواهد یافت.

براساس اعلام این شرکت، مهندسان قرار است توربینهایی بالاتر از سطح گردبادها بسازند.

یک نمونه اولیه با قطر 10.7 متر در ایالت مین آمریکا آزمایش شده است. این شرکت درحال حاضر به دنبال سرمایه گذار برای ساخت یک بالون حلقه ای با ملخ بادی است.

توربین بادی، وسیله ‌ای برای تبدیل انرژی جنبشی باد به انرژی مکانیکی است. این توربینها در حال عادی در دو نوع با محور افقی و با محور عمودی ساخته می‌ شوند. توربین‌های بادی کوچک برای کاربردهایی مانند شارژکردن باتری ‌ها و یا توان کمکی در قایقهای بادبانی مورد استفاده قرار می ‌گیرند، در حالی که توربین‌های بادی بزرگ تر با چرخاندن ژنراتور، به عنوان یک منبع تولید انرژی الکتریکی به‌شمار می ‌روند.

استفاده از انرژی باد پیشینه طولانی مدتی داشته و به حدود سده 2 پیش از میلاد در ایران باستان باز می ‌گردد. برای نخستین بار، ایرانیان موفق شدند با استفاده از نیروی باد، چرخ چاه را به گردش درآورده و آب را از چاه ‌ها به سطح مزارع برسانند.