دلیل اطلاق چنین نامی‌به این ذرات این است که طبق فرضیه‌های فعلی فیزیک فضایی، تمام اجرام آسمانی از به هم پیوستن این ذرات شکل گرفته و به نوعی باید آن را آغازگر یا عامل اصلی در پیدایش عالم هستی دانست

نام علمی‌کامل این ذرات بر اساس نام دانشمند بریتانیایی به نام «پیتر هیگز» که فرضیه وجود این ذرات را در سال 1964 تبیین کرد «بوزون هیگز» است و چنین تصور می‌شود که این ذرات عامل اصلی در به هم پیوستن تمام مواد موجود در جهان هستی اند

نقش این ذرات در فرضیه‌های موسوم به «مدل‌های استاندارد فیزیک» بسیار کلیدی است چون دلیل شکل گیری تمام ساختارهای ساده و پیچیده و به وجود آمدن مواد و اجرام را توضیح می‌دهد

طبق مطالعاتی که توسط دانشمندان «سازمان تحقیقات هسته ای اروپایی» منتشر شده است بدون وجود «بوزون هیگز»، عالم هستی که ما امروزه می‌شناسیم از همه نظر متفاوت می‌بود و احتمالا از آنچه که شیمی، فیزیک، زیست شناسی و پیدایش انسان می‌دانیم اثری دیده نمی‌شد

تلاش و تحقیقات برای اثبات وجود «بوزون هیگز» از چند دهه پیش آغاز شده و اگر وجود آن به طور قطعی اثبات شود یک چنین کشفی را باید در زمره بزرگترین اکتشافات در تاریخ علوم دانست که می‌تواند به بسیاری از سئوالات اساسی در مورد پیدایش عالم هستی پاسخ دهد