باتری‌های قابل شارژ لیتیوم - یون در اکثر دستگاه‌های الکترونیکی قابل حمل استفاده می‌شوند. با توجه به افزایش تقاضا برای این فلز و وجود منابع لیتیوم در برخی مناطق خاص جهان از جمله بولیوی، شیلی، آرژانتین و چین، محققان ژاپنی تحقیقات گسترده ای برای یافتن جایگزینی برای این فلز را آغاز کردند.

محققان دانشگاه توکیو به سرپرستی پروفسور «شینیچی کومبا» در تحقیقات خود برای استفاده از مواد ارزان تر مانند مواد بکار رفته در باتری های سدیم - یون، به ساکارز موجود در شکر رسیدند.

در فرآیندی موسوم به «پیرولیسیس» یا تجزیه در اثر حرارت، ساکارز تا دمای یک هزار و 482 درجه سانتیگراد در یک محیط عاری از اکسیژن گرم شده و پودر کربن سخت تولید شد که درون یک سلول سدیم - یون قرار گرفته و امکان افزایش 20 درصدی ذخیره شارژ در مقایسه با باتری های لیتویم را فراهم می‌کند.

پروفسور «کومبا» پیش بینی کرده است که باتری‌های قابل شارژ مبتنی بر شکر که هزینه‌های تولید را بطور چشمگیری کاهش می‌دهد، تا پنج سال آینده به تولید تجاری برسند.