این طرح بر اساس تحقیقات مهندس مصطفی حسنعلیان دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی اصفهان و تحت نظر دکتر سعید ضیائی راد عضو هیأت علمی و رئیس دانشکده مهندسی مکانیک این دانشگاه ارائه شده است.

دانشجوی دانشگاه صنعتی اصفهان با اشاره به قابلیت تبدیل این هواپیمای بدون سرنشین به چند ریزپرنده مجزا از هم گفت: ریزپرنده های جدا شده از این هواپیمای بدون سرنشین، هر یک پرنده هایی جداگانه هستند که توسط هواپیمای مادر هدایت خواهند شد.

وی قرارگیری هواپیما در حالت هایی چون اتصال تمامی ریزپرنده ها به هواپیمای مادر (ریزپرنده با پلن فرم دلتا) و تشکیل یک هواپیمای UAV، جداشدن دو ریزپرنده متقارن از سمت چپ و راست هواپیما (وجود هواپیمای مادر به همراه دو ریزپرنده MAV) و جداشدن چهار ریزپرنده متقارن از سمت چپ و راست هواپیما (تشکیل ریزپرنده مادر به همراه چهار ریزپرنده MAV جدا از هم) را از جمله حالت های ممکن در هواپیمای بدون سرنشین طراحی شده عنوان کرد.

حسنعلیان با بیان این که در این هواپیما امکان ترکیب تمامی حالت های فوق امکان پذیر است، تصریح کرد: تبدیل این هواپیما به پنج ریزپرنده و جدایش همزمان، متقارن و جداگانه آن ها، تبدیل هواپیما به سه یا دو ریزپرنده و قابلیت جدایش هریک از بخش ها بصورت مجزا از هم و یا تحت کنترل یک مجموعه از هواپیمای منفصل شده و نیز امکان تجهیز این هواپیما به تعداد بیشتری از ریزپرنده های بدون سرنشین قابل انفصال، از دیگر قابلیت های پیش بینی شده در طراحی این هواپیما است.

وی همچنین با اشاره به این که برای طراحی این هواپیما پنج هواپیما به صورت مجزا طراحی شده است از نام گذاری این هواپیما به نام UCM خبر داد.

عضو بنیاد ملی نخبگان در ادامه افزود: سیستم کنترل و ناوبری این هواپیما به گونه‌ای خواهد بود که در ابتدا و در شرایط یکدست بودن مجموعه هواپیما، کنترل آن بصورت یکپارچه و پس از تجزیه آن به دیگر ریزپرنده ها، سیستم کنترل تحت فرماندهی هواپیمای مادر، اطلاعات دریافتی توسط هر ریزپرنده جدا شده را به ایستگاه­های زمینی، هوایی و یا دریایی مخابره خواهد کرد.

وی با اشاره به شیوه کنترل این هواپیما بر اساس سیستم ناوبری تعاونی تصریح کرد: هر کدام از ریزپرنده های طراحی شده در این پروژه قادرند به گونه‌ای برنامه ریزی شوند که علاوه بر ارتباط با هواپیمای مادر و یا ایستگاه دریافت و ارسال اطلاعات، با سایر ریزپرنده‌های مشابه نیز ارتباط داشته و در صورت ایجاد اشکال برای هواپیمای مادر، هدایت و فرماندهی این مجموعه به ترتیب به سایر ریزپرنده ها منتقل شود.

دانشجوی مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی اصفهان با تأکید بر ویژگی های منحصر بفرد این هواپیمای بدون سرنشین اضافه کرد: افزایش دید پروازی و فضای تحت پوشش تصویری و همچنین افزایش خاصیت رادار گریزی پس از جدایش از دیگر قابلیت های این هواپیما است.

حسنعلیان همچنین از طراحی پرنده هایی با کارکردی مشابه با این طرح نظیر قابلیت تفکیک، پرواز گروهی و نیز بهره گیری از حالت های مختلف پروازی در آینده نزدیک خبر داد.

گفتنی است؛ طرح هواپیمای بدون سرنشین UAV با قابلیت تبدیل شدن به پنج ریزپرنده MAV پس از انجام موفق آنالیزهای لازم و تخمین دقیق نیازهای فنی و عملیاتی از قبیل سایزینگ، نیروهای وارد بر آن و نیز پیش بینی های لازم در بخش هایی چون وزن، ارتفاع پروازی، سرعت و شتاب در حالت های گوناگون، محاسبات آیرودینامیکی و پایداری، آبان ماه سال جاری به شماره 76980 در اداره ثبت اختراعات ومالکیت صنعتی به ثبت رسیده است.