بررسی های انجام شده بر روی این دندان که متعلق به گونه جدیدی از پرنده های اولیه موسوم به "سولکاویس گیوروم" است، حاکیست این پرنده یک رژیم غذایی خاص داشته که برای خوردن آنها به دندان نیاز داشته و این دندان به او کمک می کرده تا غذاهای دارای پوسته سخت مانند حشرات و خبرچنگ را بخورد.

محققان معتقدند دندانهای این گونه جدید تنوع شناخته شده شکل دندانی را در پرنده اولیه افزایش می دهد و به گستردگی اکولوژیکی دندانی اشاره دارد که پیش از این در پرنده ها ناشناخته بود.

نتایج این تحقیقات درنشریه Vertebrate Paleontologyمنتشر شده است.

پرنده  "سولکاویس گیوروم" از خانواده  "انانتیورنیتین" و متعلق به اوایل دوره کرتاسه (121-125 میلیون سال پیش) است و دراستان لیاونینگ چین کشف شده.

پرنده های انانتیورنیتین گروههای نخستین از پرنده ها و فراوان ترین پرنده های دوره مزوزوئیک (دوره دایناسورها) بوده اند.

سولکاویس گیوروم نخستین کشف پرنده ای با دندانهای دارای مینا است. انانتیورنیتین در بین پرندگان در تنوع الگوهای دندانی منحصر به فرد هستند. این انانتیورنیتین جدید کشف شده دارای دندانها بزرگ با شیارهایی بر روی سطح درونی است که احتمالا دندانها را در برابر غذاهای سخت و سفت تقویت می کرده است.

هیچ گونه از پرندگان پیشین، برجستگی، شیار، لبه های به هم فشرده یا هر شکل دیگری از تزئینات دندانی حفظ شده نداشته اند.

در حالی که پرندگان دیگر دندانهایشان را از دست می داده اند، انانتیورنیتین ریخت شناسی و تخصصی شدن دندانی جدیدی را تکامل داده است.

دیرین شناسان می گویند: هنوز نمی دانیم چرا انانتیورنیتین ها این قدر در دوره کرتاسه موفق بوده اند اما احتمالا تا حدودی داشتن رژیم غذایی متفاوت از دیگر پرندگان موجب نابودی و انقراض آنها شده است.