به گفته این محققان، آواز پرندگان از یک ابزار موسیقایی پیچیده‌تر از هر چیر موجود در یک ارکستر برای تولید یک صدای زیبا برخوردار است.

برخلاف انسان، پرندگان دارای دو جفت تار صوتی قابل استفاده هستند که آنها را قادر به ایجاد دو نت متفاوت در یک زمان، حتی در حین پرواز می‌کند. در حالیکه انسان و دیگر پستانداران با حنجره خود صدا تولید می‌کنند، پرندگان از یک ساختار منحصربفرد موسوم به «موسیقار» برخوردارند که در جایی که نای در شش منشعب می‌شود واقع شده است.

دانشمندان از تصویربرداری فناوری پیشرفته سه بعدی برای نقشه‌برداری از اندام صوتی پرنده برای کمک به درک چگونگی تولید آوازهای زیبا استفاده کردند.

برای این مقصود، ترکیبی از شیوه‌های ام‌آرآی، میکرو توموگرافی رایانه‌ای و دیگر فناوریها برای بازتولید این اندام با جزئیات قابل توجه مورد استفاده قرار گرفت.

گردآوری مدل تعاملی سه بعدی به محققان اجازه داده تا اندام موسیقار و اجزای آن مانند عضلات و غضروفها را با جزئیات بی‌نظیر مورد بررسی قرار دهند.

این کار آنها را قادر ساخته تا یک ساختار Y‌شکل ناشناخته را در جناغ سینه شناسایی کنند که به شکل موسیقار مرتبط بوده و می‌تواند به تثبیت تولید صدا کمک کند.

پرندگان همیشه در میان خوش‌آهنگ‌ترین موجودات در قلمرو حیوانات شناسایی شده‌اند که شیوه آوازخوانی آنها بویژه در زمان پرواز یکی از پرسشهای همیشگی دانشمندان بوده است.

پرندگان می‌توانند در سرعتهای بسیار بالا چهچهه زده، جیک جیک کرده، نتهای زیر و بم را بخوانند و حتی دو نت مختلف را بطور همزمان تولید کنند. تمام این قابلیتها همزمان با کنترل گام و درجه صدا با دقت زیر میلی‌ثانیه در زمان پرواز است.

دانشمندان هنوز در حال کاوش برای سوالات بسیار هستند اما مدل سه بعدی از موسیقار یک سهره گورخری به آنها در آشکارسازی اسرار این موجودات کمک کرده است.

این مدل سه‌بعدی بر ساختار منحصربفرد موسیقار تاکید دارد.نتایج این پژوهش در مجله BMC Biology منتشر شده است.