زباله‌ها تنها مشکل ساکنان زمین نیست و فضانوردان در فضا نیز با مشکل بازیافت زباله‌ها روبرو هستند؛ محققان ناسا بدنبال روشی موثر برای خلاص شدن از شر زباله های تولیدی بویژه در سفرهای فضایی طولانی به مقاصد دوردست هستند.

در کنار این مشکل، فضانوردان در مدار پایین زمین تحت بمباران پرتوهای کیهانی خطرناک قرار دارند که خطر ابتلا به بیماری های مختلف مانند سرطان و آسیب های عصبی را افزایش می دهد؛ هرچه مدت حضور در فضا بیشتر باشد، خطر بروز این مشکلات نیز افزایش پیدا می کند.

این مشکل یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌های ناسا برای مأموریت سرنشین‌دار به سیارک دوردست در سال 2025 و مأموریت به مریخ در دهه 2030 میلادی است.

محققان ناسا در روش نوین فشرده‌سازی زباله های فضایی، بطری های پلاستیکی، البسه کهنه و سایر زباله ها را تحت فشار و گرما قرار داده و صفحات دیسکی کوچکی تولید کرده‌اند.

در دستگاه فشرده ساز، زباله ها بمدت 3.5 ساعت بین 148 تا 176 درجه سانتیگراد حرارت داده شده و ذوب می شوند، اما از بین نمی‌روند؛ در این حالت اندازه زباله‌ها 10 برابر کوچکتر از اندازه اصلی می‌شود و کاشی های دایره ای شکلی با عرض 20 سانتی متر و ضخامت 1.3 سانتی متر ساخته می‌شود.

«مری هامریک» از متخصصان میکروب شناسی در مرکز فضایی کندی تأکید می‌کند: بدلیل حجم زیاد مواد پلاستیکی در زباله های فضایی، می‌توان از آنها برای ساخت سپر حفاظتی استفاده کرد.

به گفته محققان ناسا، از این کاشی‌های زباله ای می توان برای ایجاد پوشش محافظتی در برابر پرتوهای کیهانی در محیط خواب فضانوردان یا برای پوشش بخش هایی از بدنه فضاپیما در برابر تأثیرات اشعه های خورشیدی استفاده کرد.