در این روش جدید نوعی آلیاژ خاص متشکل از «ژرمانیوم»، «آنتی‌موان» و «تلاریوم» که در ساخت حافظه‌های تغییر فاز کاربرد دارد، با الماس جایگزین می‌شود.

حافظه‌هایی که به این روش ساخته می‌شوند 100 برابر سریع‌تر از حافظه‌های فلش بوده و تا 100 هزار بار امکان بازنویسی اطلاعات را فراهم می‌کنند.

در حال حاضر شرکت‌ «آی‌بی‌ام» و سایر شرکت‌های سخت‌افزاری، این فناوری را برای تولید تراشه‌هایی با قابلیت پنج میلیون بازنویسی مورد استفاده قرار می‌دهند.

انتظار می‌رود تا پنج سال آینده تمام هارددیسک‌ها با استفاده از این فناوری تولید شوند و فضایی صدها برابر فضای کنونی را برای ذخیره اطلاعات با هزاران برابر سرعت فعلی آن فراهم کنند.

تهیه نانوسیالات:
 
بهبود خواص گرمای نانوسیال احتیاج به انتخاب روش تهیه مناسب این سوسپانسیونها دارد تا از ته نشینی و ناپایداری آنها جلوگیری شود.متناسب با انواع کاربرد،انواع بسیاری از نانوسیالات از جمله نانوسیال اکسید فلزات،نیتریت ها،کاربید فلزات و غیر فلزات که به وسیله یا بدون استفاده از سورفکتانت در سیالاتی مانند آب،اتیلن گلیگول و روغن به وجود آمده است.مطالعات زیادی روی چگونگی تهیه نانوذرات و روشهای پراکنده سازی آنها در سیال پایه انجامشده است که در اینجا به طور مختصر چند روش متداول را که برای تهیه نانو سیال وجود دارد ذکر می کنیم.

یکی از روشهای متداول تهیه نانوسیال،روش دو مرحله ای است.در این روش ابتدا نانوذره یا نانو لوله معمولا به وسیله روش رسوب بخار شیمیایی(CVD)در فضای گاز بی اثر به صورت پودر های خشک تهیه می شود،در مرحله بعد نانو ذره یا نانو لوله در داخل سیال پراکنده می شود.برای این کار از روشهایی مانند لرزاننده های مافوق صوت و یا از سورفکتانت ها استفاده می شود تا توده های نانوذره ای به حداقل رسیده و باعث بهبود رفتار پراکندگی شود.روش دو مرحله ای برای بعضی موارد مانند اکسید فلزات در آب،دیونیزه شده بسیار مناسب است و برای نانو سیالات شامل نانو ذرات فلزی سنگین،کمتر موفق بوده است.

روش دو مرحله ای دارای مزایای اقتصادی بالقوه ای است;زیرا شرکتهای زیادی توانایی تهیه نانو پودر ها در مقیاس صنعتی را دارند.

روش یک مرحله ای نیز به موازات روش دو مرحله ای پیشرفت کرده است;به طور مثال نانو سیالاتی شامل نانوذرات فلزی با استفاده از روش تبخیر مستقیم تهیه شده اند.در این روش ،منبع فلزی تحت شرایط خلا تبخیر می شود.

در این روش،تراکم توده نانوذرات به حداقل خود میرسد،اما فشار بخار پایین سیال یکی از معایب این فرایند محسوب می شود;ولی با این حال روشهای شیمیایی تک مرحله ای مختلفی برای تهیه نانو سیال به وجود آمده است که از آن جمله می توان به روش احیای نمک فلزات و تهیه سوسپانسیون آن در حلالهای مختلف برای تهیه نانوسیال فلزات اشاره کرد.مزیت اصلی روش یک مرحله ای ،کنترل بسیار مناسب روی اندازه و توزیع اندازه ذرات است

ادامه مطلب ...


موضوع مطلب :

به گزارش سرویس علمی فناوری جام نیوز (June 07)، اگرچه به نظر می‌رسد که موتور جست‌وجوی گوگل به دلیل توانایی در جذب و در اختیار گذاشتن سریع داده ها و توانایی پاسخگویی به سوالات مختلف، یک سیستم بسیار هوشمند است، اما هوش یک موش از پر قدرت‌ترین ابر رایانه‌های موجود نیز بسیار بالاتر است.

پروفسور «یان لی چون» محقق علوم رایانه در دانشگاه نیویورک تأکید می کند: کاری که موتور جست‌وجوی گوگل انجام می دهد، یک عمل آموزشی است و فهم و یادگیری در میان نیست.

«لی چون» می افزاید: در حوزه توان محاسباتی، پر قدرت ترین ابررایانه های جهان نیز از یک حشره ضعیف تر هستند و خوشحال خواهم شد اگر بتوانم دستگاهی بسازم که هوشی معادل هوش یک موش داشته باشد!

عظمت قدرت مغز انسان با هیچ سیستم هوشمندی قابل قیاس نیست، چراکه بیش از 100 میلیارد نورون در مغز انسان توانایی انجام عملیات محاسباتی معادل عدد یک با 18 صفر در ثانیه را دارند.

پروفسور «تنن باوم» محقق علوم محاسباتی رایانه MIT نیز تأکید می کند: موتور جست‌وجوی گوگل از نوع پایه‌ای از هوش مصنوعی موسوم به برنامه ریزی ساده (simple planning)‌ استفاده می‌کند؛ این موتور جست‌وجو هوش مصنوعی نیست، بلکه فقط گوگل است.

به نوشته ایسنا، پروفسور «لی چون» در حال طراحی روباتی است که قادر به شناسایی اشیاء در پیرامونش است.

وی پیش بینی می کند که احتمالا طی 30 تا 100 سال آینده ابر رایانه ها می توانند به توان محاسباتی مانند مغز انسان نزدیک شوند و پس از آن در دو دهه بعد تلفن های همراه هوشمندی با هوشی معادل هوش انسانی تولید خواهند شد.
 

منبع: جام نیوز

تاکنون تحقیقات زیادی در خصوص رابطه میان نبوغ و دیوانگی صورت گرفته که نشان می دهد، افراد باهوش بیشتر در معرض اختلالات دوقطبی و اسکیزوفرنی قرار دارند.

این ایده توسط گروهی از دانشمندان که همگی به نوعی از اختلالات روانی رنج می برند، مورد بررسی قرار گرفته است.

دانشمندان با شرکت در نمایشگاه و فستیوال جهانی علوم در نیویورک، 20 تحقیق صورت گرفته در خصوص رابطه نبوغ و دیوانگی را مورد بحث قرار دادند.

«کای ردفیلد جمیسون» از محققان دانشکده پزشکی جان هاپکینز که از اختلال دوقطبی رنج می برد، تأکید می کند: تست های هوش که با حضور نوجوانان 16 ساله سوئدی انجام شد، نشان می دهد که کودکان باهوش بیشتر در معرض ابتلا به اختلالات روانی قرار دارند.

«جمیسون» خاطر نشان می کند: افرادی که در 16 سالگی از نبوغ و استعداد بالایی برخوردار هستند، چهار برابر سایر افراد به اختلالات دو قطبی گرفتار می شوند.

این محقق که از اوایل جوانی مبتلا به اختلال دوقطبی شده است، تمام زندگی خود را وقف تحقیق و نگارش در خصوص این بیماری کرده است.

تحقیقات قبلی نشان می دهد، ژن DARPP-32‌ عامل ارتباطی نبوغ و دیوانگی است. سه چهارم مردم نوعی از این ژن را به ارث برده اند که باعث افزایش توانایی ذهن برای قدرت تفکر و پردازش اطلاعات در ناحیه کورتکس پریفرونتال مغز می شود.

اختلالات دوقطبی و اسکیزوفرنی در ارتباط تنگاتنگ با نبوغ و خلاقیت قرار دارند، اما اکنون محققان با این پرسش مواجه هستند که نقش محیط در ابتلای فرد به بیماریهای روانی تا چه حد است؟

«ونسان ون گوگ» نقاش سرشناس هلندی و «جک کرواک» نویسنده کانادایی از جمله افراد نابغه با رفتارهای خود مخرب محسوب می شوند؛ همچنین «جان نش» برنده جایزه نوبل ریاضی که فیلم ذهن زیبا (A Beautiful Mind) نیز در خصوص زندگی وی ساخته شده است، از بیماری اسکیزوفرنی رنج می برد.

لگ گادومسکی" دانشمند روسی و پروفسور بخش ذرات بنیادی و الکترونیک نوری دانشگاه دولتی اولیانوفسک به نوعی ایده ایجاد "کلاه- نامرئی کننده" را به نام خود ثبت کرده است. البته فعلا فقط اشیاء ساکن را می توان از نظرها ناپدید کرد. مرکز روابط عمومی دانشگاه دولتی اولیانوفسک اطلاع داد که فرکانس تابش در حین حرکت تغییر می کند و حفظ اثر نامرئی بودن امکان پذیر نیست. اما بزودی می توان هم "کلاه- نامرئی کننده" و هم عبای "هری پوتر" را تهیه کرد.

اثر "گادومسکی" در ثبت به شکل "روش تبدیل تابش اپتیکی" تشریح می شود. خود دانشمند آن را این طور توضیح می دهد : "در حین ایجاد لایه بسیار نازکی از ذرات طلایی کلوئیدی جسمی که در پشت آنها قرار گرفته ناپدید می شود. دلیل آن هم است که این ذرات نور را منعکس نمی کنند و این بدان معنا است که سطح جسمی که آغشته به این محلول (کلوئیدی) شده باشد از نظرها محو می شود. چرا که ما تمام اجسام را از طریق انعکاس نور رویت می کنیم.

کشف گادومسکی فعلا تئوری است هر چند که با فرمول و معادله ثابت شده است. وی مطمئن است که ذرات طلایی کلوئیدی می توانند نه تنها برای محو کردن اجسام بلکه در پزشکی هم مفید واقع شوند.
تاکنون کسی در عمل از "کلاه- نامرئی کننده" بر خلاف عبای نامریی استفاده نکرده است. تلاش برای ساختن عبای سحر آمیز بارها صورت گرفته و برخی اوقات هم با موفقیت هایی همراه بوده است. در سال 2002 یکی از مخترعان به نام "ری آلدن" روش "استتار سه بعدی" اجسام مختلف را طراحی کرد. اختراع وی شبیه عبای سحرآمیز بود اصول کار این دستگاه مانند اصول استتار "chameleon" می مانند یعنی خودش را به رنگ محیط اطراف خود در می آورد.
این در حالیست که نیمی از عبای سحر آمیز که بخش عقبی جسم را می پوشاند از تعداد بی شماری سنسور شدت روشنایی تشکیل شده است.آنها طول موج، شدت تابش و جهت تابش اشعه های نورانی تابیده شده در پشت جسم را اندازه می گیرند. در سمت جلوی عبا نیز تعداد بیشماری دستگاه های تابنده قرار دارند که دقیقا همان اشعه های را که در پشت جسم قرار دارند از خود تولید می کنند. با نگاه به جسمی که استتار شده می توان دید که چه چیزی در پشت آن قرار گرفته است.
البته چنین سیستم استتاری کمبود های بسیاری دارد. اگر به جسم استتار شده بطور مستقیم نگاه نکنیم یعنی از پهلو و یا از عقب به آن نگاه کنیم پیدا کردن آن سخت نیست چرا که سنسورهای نوری که در قسمت عقب آن قرار گرفته اند نامرئی نیستند.
در آینده نه تنها انسان های و یا البسه بلکه هواپیماها هم نامرئی خواهند بود. در لندن راز وجود برنامه ایجاد هواپیمای نامرئی "استلس" فاش شد. انگلیسی ها کار مربوط به ایجاد هواپیمای نامرئی "استلس" خودی را از سال 1994 آغاز نمودند. آنها برنامه ایجاد هواپیماهایی که از دید رادارها مخفی می مانند را تحت عنوان " Replica"نامیدند. ارزش این برنامه 20 میلیون پوند انگلیس ارزیابی می شود.
بنیان گذاران "استلس" انگلیسی فقط یک سری از جزئیات کار خویش را فاش نمودند. از جمله آنها گزارش هایی درباره " آزمایش برنامه جدید" با استفاده از رادار می باشد. نتایج این آزمایشات به دانشمندان اجازه می دهد که به نامرئی بودن پروژه خود واقف شوند. البته نمایندگان " BAE Systems" هیچگونه اطلاعاتی در چارچوب برنامه " Replica" در مورد استفاده از سیستم های کاهش دهنده توان سیگنال های مادون قرمز، آکوستیکی و نوری منتشر نکردند.
شرکت کنندگان برنامه " Replica" اعلام کردند که هیچگاه هدف دستیابی به سطح نامرئی شدن مانند هواپیماهای بسیار گران قیمت F-117 و یا B-2 آمریکایی در برابر خود نگذاشته بودند. البته کارشناسان انگلیسی معتقدند که به وظیفه خود در مورد دستیابی به تراز مطلوب میان نامرئی بودن هواپیما و بهای تمام شده آن دست پیدا کرده اند.

منبع: دنیای علم