به گفته شرکت Synergy Thrislington، ‌سازنده این سازه مکعب، این دستاورد به احتمال زیاد نخواهد توانست جایزه‌ای را در رقابت‌های طراحی از آن خود کند اما نشان داده که چنین سرعتی در فرایندهای ساخت‌وساز کاملا ممکن است.

این ساختمان بجای آجر از صفحات فوم پلی‌یورتان ساخته شده که عایق حرارتی است. علاوه بر فوم؛ 200 تن فولاد نیز در این سازه بکار رفته است. این سازه سریع پس از ساخت از یک پنجم انرژی ساختمانهای معمولی استفاده می‌کند.

برای تسریع در ساخت این ساختمان، مصالح لازم از حدود دو ماه قبل آماده و ذخیره شده بود. به گفته سازندگان، فرآیند پیش‌ساخته باعث کاهش ضایعات و آلودگی محیطی در محل ساخت می‌شود.

ایده این پروژه، تمرکز توجهات بر فناوری ساخت بهتر با انرژی کارآمد بوده که سازندگان و صاحبان خانه‌ها را قادر به درآمدزایی طی چند روز بجای چند ماه خواهد کرد.

همچنین شرکت Synergy Thrislington در مورد ایمنی این ساختمان اطمینان داده و اعلام کرده که این سازه با مقاومت در برابر بالاترین کد زلزله ساخته شده است.

اگرچه بر اساس نظریات علمی چنین اخترنماهایی باید وجود داشته باشند، اما اخترنمای تازه کشف شده موسوم به SDSS J1106+1939 پرانرژی‌ترین شیء عالم لقب گرفته است.

انرژی این کوازار از یک سیاه‌چاله فوق عظیم تامین می‌شود که در مرکز آن جای گرفته است.

دانشمندان کشف بزرگ خود را از طریق ابزار طیف‌نگار شلیک‌کننده ایکس متصل به «تلسکوپ بسیار بزرگ» متعلق به سازمان تحقیقات نجومی اروپا صورت دادند.

این طیف‌نگار، نور حاصل از کوازار را به طول موج‌های جزئی تفکیک می‌کند و در نتیجه به منجمان امکان مشاهده حرکت ماده نزدیک آن را می‌دهد.

محاسبات تیم علمی نشان می‌دهد که معادل 400 خورشید سالانه حاوی گاز و غبار با سرعتی برابر پنج هزار مایل بر ثانیه از این کوازار فوران می‌کنند.

چنین فوران‌هایی ممکن است پاسخگوی تعدادی از اسرار بزرگ کیهان باشند. پرسش‌هایی از قبیل این که سیاه‌چاله‌های واقع در مرکز کهکشان‌ها چگونه بر اندازه آن‌ها اثر می‌گذارند و این که چرا تعداد کهکشان‌های اندکی در عالم وجود دارند.

شرکت راه آهن مرکزی ژاپن، ساخت نمونه اولیه این قطار را به پایان برده و این قطار برای آزمایش در سال 2017 آماده است.

این قطار فوق سریع قرار است نخستین خدمات خود را در مسیر بین توکیو و ناگویا ارائه دهد و این سفر 257 کیلومتری را در حدود 40 دقیقه بپیماید.

قطارهای مغناطیسی کنونی ژاپن می توانند به سرعت حدود 241 کیلومتر بر ساعت برسند و مسافت توکیو تا ناگویا  را طی یک ساعت و نیم طی کنند.

بر اساس اعلام راه آهن مرکزی ژاپن پس از افتتاح نخستین خط این قطار در سال 2027، این شرکت قصد دارد با صرف هزینه حدود 102 میلیارد دلار مسیرهای این قطار را به اوزاکا تا سال 2045 گسترش دهد.

قطارهای مغناطیسی یا ماگلو گونه‌ای از قطارها هستند که بطور شناور در هوا در فاصله کمی از ریل قرار دارند و بدون دریافت مقاومت زیادی از محیط می‌توانند با سرعت‌های بسیار زیاد به پیش بروند. این قطارها برای حرکت خود از نیروی الکترومغناطیسی بهره می‌گیرند.

در ماگلو تماس با ریل وجود ندارد و قطارها به جای غلتیدن چرخ‌ها برای ریل با نیروی مغناطیسی در هوا شناور شده و به جلو رانده می‌شوند. در فناوری ماگلو نیروی مغناطیسی قطار را از زمین بلند کرده و با استفاده از موتور خطی و نه دوار رانده و در یک مسیر مشخص هدایت می‌کند.

این قطارها نصف انرژی هواپیما را مصرف کرده و با همان سرعت نیز حرکت می کنند.

دانشمندان برخورد دهنده بزرگ هادرون اظهار داشتند که برخوردها میان پروتونها و یونهای سربی در برخورد دهنده بزرگ هادرون به ایجاد یک رفتار جدید در برخی از ذرات منتهی شده است.

این امر نشان می دهد که برخوردها یک نوع ماده جدید تولید کرده است. یک پروتون با یک هسته سربی برخورد و رگباری از ذرات را از طریق آشکار ساز آلیس (ALICE) ارسال می کند.

وقتی که شعاعهای ذرات با سرعتهای بالا به یکدیگر برخورد کردند، برخوردها صدها ذره جدید تولید می کند که اثر آنها از نقطه برخورد با سرعتی نزدیک به نور رها می شود.

این درحالی است که گروه Compact Muon Solenoid مشاهده کرده است که در 2 میلیون برخورد پروتون، برخی از ذرات جفت از یکدیگر جدا می شوند.

اکنتر رونالد استاد فیزیک موسسه فناوری ماساچوست که گروهش اطلاعات برخورد در کنار ویی لی استادیار دانشگاه رایس تحلیل کرده است، گفت: به گونه ای این ذرات در همان جهت رها می شود، حتی اگر مشخص نباشد که این ذرات چگونه می تواند میان جهت خود و جهت های دیگر ارتباط برقرار کند. این مسئله افراد بسیاری را شگفت زده کرده است.

مقاله ای که نتایج غیرمنتظره برخورد دهنده هادرون را تبیین کرده قرار است در شماره آینده مجله  Physical Review B منتشر شود.

تحقیقات پیشین در موسسه فناوری ماساچوست همین الگوی خاص را در برخوردهای پروتون – پروتون حدود دو سال پیش مشاهده کرده بود. همین الگوی رهایی نیز زمانی که یونهای سربی یا دیگر فلزهای سنگین چون طلا و مس با یکدیگر برخورد می کردند نیز قابل مشاهده بود. این برخوردهای یون سنگین یک موج از پلاسمای کوارک گلوئون تولید می کند.

با توجه به وابستگی در مسیرهای رها شدن ذرات، در برخورد دهنده این موج برخی از ذرات حاصل شده را در همان جهت از بین می برد.

درحال حاضر این نظریه مورد توجه قرار گرفته که برخوردهای پروتون- پروتون ممکن است یک موج مایع مانند گلوئون ایجاد کند و ماده جدید "colour-glass condensate" تولید شده است.

در کتاب تاریخ دبستان ما بیشتر از یک عبارت چند خطی دربارة واقعه 16 آذر 1332، چیزی نوشته نشده است. این نگاه گذرا و سطحی که گویا فقط از سر وظیفه به این واقعة مهم در تاریخ انقلاب صورت گرفته، اصلاً کافی نیست؛ چنان که در عمل هم حساسیت، اهمیت و تاثیر این روز در تاریخ انقلاب و بروز و ظهور حوادث بعد از آن، به چشم نیامده است؛ روزی که برای اولین بار، گروه کثیری از نیروهای مسلح ارتش پا به دانشگاه می گذارند؛ تا به زور تهدید و سرنیزه، آن چه را در قاموس خود «نظم» می پنداشتند، در دانشگاه پیاده کنند؛ تا معاون رئیس جمهور آمریکا – که میهمان ویژه  دولت به زور بر سر کار آمده زاهدی و سلطنت محمدرضا پهلوی بود – با آسودگی خاطر، قدم به ایران بگذارد؛ مبادا آزادی خواهی دانشجویان آگاه، او را از مکان علم آموزی و بینش افزایی، به تحقیر براند. 
  بر خلاف آن چه در ذهن ها مانده، برآمده از هیجان کور یک عده دانشجوی جوان نبوده، بلکه حاصل یک روند مبارزاتی عمیق است که تبلور آن در 16 آذر و با شهادت سه جوان دانشجوی برومند، جاودانه شد؛ روزی که به برکت خون این شهیدان روز دانشجو نام گرفت؛ تا رسالت ما را در برابر مبارزه با استکبار و  مقابل خون های به ناحق ریختة دانشجویان در صحن مقدم دانشگاه، همیشه مقابل چشم تاریخ، زنده نگه دارد.

عشق یعنی آتش افروخته / عشق یعنی خیمه های سوخته

عشق یعنی حاجی بیت الحرام / دل بریدن ها وحج ناتمام

عشق یعنی غربت نور دوعین / عشق یعنی گریه برقبر حسین

عشق را گویم فقط در یک کلام / یا اباالفضل وحسین و والسلام

عده ای عقیده دارند موسیقی‌ به بهتر کارکردن آنها کمک می‌کند ولی‌ براستی ما درباره اثرات موسیقی‌ روی کارمان چه می‌دانیم؟ احتمالا دانسته‌های ما چیزی بیش از تجربه‌ شخصی‌‌مان نیست.

خبر خوب این است که یکسری تحقیقاتی‌ وجود دارد که نتایج آنها نشان می‌دهد موسیقی‌ به بهبود کار کمک می‌کند.

تحقیقات انجام‌شده در دانشگاه ویندسر کانادا تاثیرات موسیقی‌ بر کارایی طراحان نرم‌افزارها را نشان می‌دهد.

براساس این تحقیقات حذف موسیقی، کیفیت کار طراحان را کم می‌کند به طوری که مدت زمان بیشتری برای به اتمام رساندن طرح‌شان نیاز دارند.

اما با پخش موسیقی‌ ادراک آنها هنگام کارکردن افزایش می‌یابد. افزون بر این، محققان بر این عقیده‌اند که این تغییرات مثبت با افزایش حس کنجکاوی و انجام کارهای خلاقانه همراه است.

با این حال، تحقیقات مشابه نشان می‌دهد گوش‌کردن به موسیقی‌ هنگام کار به خودی خود سودمند نیست.

برای آن دسته از آدم‌هایی که معمولا هنگام کار به موسیقی‌ گوش نمی‌دهند، مدتی‌ طول می کشد تا به وجود آن عادت کنند و تاثیرات مثبت آن را متوجه بشوند.

چرا که ، وقتی‌ به کار همراه با موسیقی‌ عادت می‌کنید، بهره‌وری و کیفیت کار شما بالا می رود و در صورت نبود موسیقی‌ کاهش می‌یابد.

همچنین در این مقاله ذکر شده که تاثیر موسیقی‌ روی افراد به شخصیت آنها مربوط است؛ برونگرایان وقتی‌ به موسیقی‌ گوش می‌کنند احساس اضطراب کمتری دارند، در حالی‌ که افراد درونگرا به این مساله اثر قابل توجهی‌ ندارند.سبک موسیقی‌ که به آن گوش می‌دهید نیز اهمیت دارد.

چرا که موسیقی‌ هیجان‌انگیز باعث افزایش احساس قدرت می‌شود و موسیقی‌ آرامش‌بخش باعث رهایی از تنش جالب است بدانید که با گوش ‌کردن به موسیقی‌ مورد علاقه‌تان، احساس تنش در شما کاهش می‌یابد. این به معنای آن است که از میزان استرس شما کاسته می‌شود.‌

ضربان قلب، تنفس و فشار خون شما هنگامی که به موسیقی‌ هیجان‌انگیز گوش می‌دهید افزایش می‌یابد، حتی اگر به آن موسیقی‌ علاقه نداشته باشید.

این که گوش‌دادن به چه نوع موسیقی‌ بهتر است، بستگی به این دارد که شما در چه شرایطی بهتر کار می‌کنید.

به طور مثال استفان کینگ در کتاب خود نوشته است؛ ترجیح می‌دهد هنگام کار با کامپیوتر به موسیقی‌ هارد راک گوش کند.

اگر شما نمی‌دانید چه موسیقی‌ برای زمان کارکردن‌تان مناسب است، می‌توانید از برنامه‌ها و سایت‌هایی مانند Last.fm و Pandora و Songza‌ برای پیدا‌کردن موسیقی استفاده کنید.