شاید دیده باشید کسانی را که این کار را پیوسته و مدام انجام می‌دهند. اگر خودتان هم جزو این افرادید، خوب است در‌این‌باره بیشتر بدانید:

در سال 1971 میلادی دو دانشمند آلمانی به مفصل سوم بین انگشت و کف دست نیرویی کششی وارد آوردند و با مشاهده شکل‌گیری حباب‌هایی از گاز در این آزمایش ثابت کردند که فشار بر مفاصل یاد شده سبب آزاد شدن گاز Co2 می‌شود.

وارد آمدن نیروی کششی بین سطوح مفصل سبب افزایش حجم آن و کاهش فشار مایعی می‌شود که درون مفصل است. این کاهش به خروج گاز درون مفصل و ایجاد حباب می‌انجامد.

وارد آوردن فشار بخصوص با شکستن قلنج سبب حرکت مایع درون مفصل به قسمت‌هایی می‌شود که زیر فشار کمتر باشد.

صدای حاصل از شکستن قلنج به سبب خوابیدن یا ترکیدن همین حباب‌های گاز در جریان حرکت مایع درون مفصل است.

شکستن قلنج کمر، گردن و بخصوص انگشت‌ها برای رفع خستگی، شاید موجب احساس راحتی شود، اما عارضه ساییدگی زودرس مفصل‌ها را به دنبال خواهد آورد.

با اولین نشانه‌های ساییدگی، درد و التهاب مفاصل بویژه در انگشت‌ها و گردن که حساس‌تر از مهره‌های کمر هستند شروع خواهد شد. در میان انگشتان دست، انگشت شست بیش از انگشتان دیگر در معرض خطر است.

چرخش ناگهانی در ناحیه گردن و بویژه کمر هم بسیار خطرناک قلمداد شده، آسیب‌های ستون فقرات و عضلات گردن را شدیدتر می‌کند.

شکستن قلنج به سبب ایجاد حس راحتی و رفع موقت خستگی، ممکن است سبب تکرار و عادت به انجام عمل شود. تکرار و عادت، افزون بر ایجاد اختلال وابستگی روانی، خرابی‌ها و آسیب‌های مفصلی را زودتر و شدیدتر پیش می‌آورد.

تا آنجا که می‌توانید از شکستن قلنج مفاصل‌تان خودداری کنید.

به گزارش هلت نیوز؛ شیر شکلات پس از تمرین، بسیار مفید است، زیرا حاوی پروتئین می باشد و هر فنجان از این نوشیدنی بین 8 تا11 گرم پروتئین دارد.

به گفته ی محققان ؛آب می تواند در طی ورزش بدن را از سموم تصفیه کند ،ولی بعد از ورزش که میزان دریافت کالری بدن کاهش یافته است شیر شکلات برای جبران افت قند بدن بسیار گزینه ی مناسبی است.

دکتر صادق نیت فلوشیب اختلالات خواب در گفتگو با باشگاه خبرنگاران گفت: متاسفانه اولین گزینه که به ذهن افراد دچار بی خوابی می رسد ،مصرف خود سرانه قرص های خواب آور است که به شدت مضر و آسیب رسان هستند.

وی تصریح کرد: اغلب این قرص ها با ایجاد خواب آلودگی مقطعی موجب وابستگی می شوند به گونه ای که پس از گذشت چند روز فرد با دوز پایین این قرص ها به خواب نمی رود و مجبور است دوز مصرفی قرص را افزایش دهد.

وی با بیان این که وابستگی به قرص های خواب آور هم نوعی اعتیاد است خاطر نشان کرد: این قرص ها موجب می شوند که فرد در دراز مدت دچار اختلالات عصبی و حتی زوال مغزی گردد و حتی قطع ناگهانی آنها نیز موجب شوک عصبی و تشنج می شود.

وی گفت: به هیچ عنوان افراد بد خواب خود سرانه به مصرف این قرص ها مبادرت نکنند و حتی برای مصرف کوتاه مدت آنها نیز از متخصصین مشورت بگیرند.

دانش پژوهانی که نتایج این مطالعات را در نشریه Current Biologyمنتشر کرده اند از یافته های خود شگفت زده شده اند چرا که نهنگ ها به طور معمول صداها را در حالتی تولید می کنند که کلا از صدای انسان متفاوت است.

سام ریگوی از بنیاد ملی پستانداران دریایی گفت: مشاهدات ما حاکی از آن است که این نهنگ مجبور شده سازوکار صوتی خود را به منظور ایجاد صداهای شبه گفتاری انسان تغییر دهد. چنین تلاش های آشکاری حاکی از انگیزه برای برقراری تماس است.

همه چیز از سال 1984 آغاز شد وقتی که ریگوی و همکارانش به برخی صداهای غیرمعمول در نزدیکی محوطه نگهداری این نهنگ و دلفین ها توجه کردند.

همانطور که این افراد توصیف می کنند این صداها مانند آن بود که دو نفر در فاصله دور با هم گفتگو کنند؛ درست خارج از گستره فهم و درک آنها.

محققان این صدا ها را با تصاویر ویدیویی ضبط کردند. صداهایی که به نظر آشنا بود، توسط نهنگ سفید و درست پس از آن تولید می شد که غواص به سطح آب محوطه نگهداری نهنگ سفید می آمد. این غواص وقتی از آب خارج می شد به همکارانش می گفت :"چه کسی به من گفت بیرون بیایم؟"

این پژوهشگران به این نتیجه رسیدند این صدا متعلق به یک موجود شگفت انگیز است: نهنگ سفیدی به نام NOC.

این نهنگ در بین دلفین ها و دیگر نهنگ های سفید و اغلب در حضور انسان زندگی می کرد.

در حقیقت گزارش های دیگری نیز پیش از این وجود داشت که می گفت صدای نهنگ ها مانند صدای انسان است اما در این مورد، گروه ریگوی می خواستند برخی از این شواهد واقعی را جمع آوری کنند.

آنها برای نشان دادن ریتم مشابه صدای نهنگ با گفتار انسان و فرکانس های اساسی چندین اکتاو پایین تر از صدای این نهنگ خاص که بسیار به صدای انسان نزدیک است، صداها را ضبط کردند.

ریگوی می گوید: صدای این نهنگ بسیار شبیه صدای انسان و متفاوت از صدای معمولی نهنگ هاست.

صداهایی که ما شنیدیم نمونه شفاف و واضحی از یادگیری صوتی توسط این نهنگ سفید است.

این یافته از آن جهت جالب و عجیب است که نهنگ ها صدا را از طریق بینی تولید می کنند نه مانند انسان از طریق حنجره.

از این رو NOCبرای تولید صداهایی مانند صدای انسان باید فشار بینی خود را در زمان سایر تنظیم های عضلاتی و بادی کیسه هوا در سوراخ بینی، تغییر داده باشد.

به عبارت دیگر این کار برای این نهنگ سفید آسان نبوده است. متاسفانه NOC پنج سال پیش و پس از آنکه 30 سال از عمرش را در بنیاد ملی پستانداران دریایی گذرانده بود، مرد. اما صدایش هنوز وجود دارد.

"بزرگراه های هوشمند" که هفته گذشته در هفته طراحی هلند رونمایی شد از جدیدترین فناوری ها در جاده ها استفاده می کند که به گفته طراحانش بسیار پایدار، ایمن و قابل حس است.

شرکت های دخیل در این پروژه می گویند هدف آنها  تغییر مسیر معمولی ابتکارات حمل و نقل با تمرکز بر روی بزرگراه ها و نه وسایل نقلیه درون آنها بوده است.

چنین جاده هایی که در بین بلندپروازانه ترین ایده ها برای سفرهای جاده ای آینده هستند، مسیرهای خاصی اند که به رانندگان خودروهای برقی امکان می دهند در حین حرکت در این جاده ها خودروی خود را نیز شارژ کنند.

طرح دیگر، تجهیز این جاده ها با نورهای کم مصرفی است که با نزدیک شدن خودرو به تدریج بر نورشان افزوده می شود، سپس، پس از عبور خودرو خاموش می شوند.

هنوز تا اجرایی شدن چنین ایده هایی سالها زمان باقی است اما از سال آینده جاده های هلند با خطوط ساخته شده از پودر شب تاب رنگ می شوند. این خطوط طی روز نور خورشید را می گیرند و طی 10 ساعت تاریکی شب می توانند جاده را روشن کنند.

فناوری دیگری نیز که قرار است سال آینده به اجرا درآید که رنگ پویایی است که به دما واکنش نشان می دهد. این رنگ، کریستال های یخ و برف را برای رانندگان در حین رانندگی در هوای سرد قابل مشاهده کرده و او را از لغزنده بودن جاده مطلع می سازد.

این ایده جایزه "بهترین طراحی مفهومی آینده" را از جایزه طراحی هلند به خود اختصاص داد.

دکتر آنتون دیزیاتنیکوف از مرکز فیزیک هسته‌یی دانشگاه ملی استرالیا عضوی از تیمی بین‌المللی است که در حال طراحی گره‌هایی در نور است.

وی و همکارانش با استفاده از مفاهیم ریاضی و فیزیک در تلاش برای خلق گردابه‌های نوری دارای هسته‌های تیره در یک پرتو لیزری شفاف بودند که سپس می‌توانند در هم بپیچد و حلقه زنجیر و گره‌هایی را شکل دهند.

آن‌چه در مورد این گره‌های تاریک جالب به نظر می‌رسد این است که آن‌ها هر آن چه را که جریان برق انجام می‌دهد، به نمایش می‌گذارند.

ایده گره زدن نور سال‌هاست که ذهن دانشمندان را به خود مشغول ساخته و تیم‌های علمی اندکی با مهندسی کردن دقیق پرتوهای لیزر دارای گره‌های "مصنوعی" یا "ساخته شده توسط دست" این رویا را محقق کرده‌اند.

با این حال هدف تیم علمی بین‌المللی حاضر در این پروژه خلق مدل‌هایی است که در آن‌ها گره‌ها به طور آنی خودشان را شکل می‌دهند، درست مانند گره‌های آزاردهنده‌ای که همواره در کابل‌های الکتریکی به وجود می‌آیند.

بر خلاف کابل‌های الکتریکی که تمایل به ایجاد گره دارند، نور فاقد چنین تمایلی است. دانشمندان دریافته‌اند که تحریک کردن گره‌ها برای تشکیل شدن در پرتوهای لیزر با معرفی آشفتگی در شکل نقاط لیزری به ندرت گره‌ها را تحریک به تشکیل شدن می‌کند.

مدل‌های جدید نشان می‌دهند که قبل از گره‌زدن آسان نور باید پارامترهای کلیدی نور در طیف خاصی را در اختیار داشت و پس از رسیدن به این مولفه‌ها تشکیل گره‌ها تضمین شده است.

تیم محقق هنوز قادر به پیش‌بینی مکان دقیق شکل گرفتن این گره‌ها نیستند. آن‌ها فقط می‌دانند که تحت شرایطی خاص گردابه‌های نوری به طور آنی تشکیل هسته می‌دهند و جمع می‌شوند و خود را به شکل گره‌های کوچکی در می‌آورند.

این موفقیت می‌تواند دارای کاربردهای بالقوه در پرتوهای لیزر، اپتیک مدرن و حتی محاسبات کوانتومی باشد.

محققان دانشگاه نورث وسترن دریافتند که اطلاع از حوادث پیش از وقوع یا انتظار یک رویداد بدون هیچ دلیل خاصی وجود دارد.

دانشمندان پس از بررسی نتایح 26 تحقیق که بین سالهای 1978 و 2010 منتشر شده اند به این نتیجه رسیده اند.

محققان این دانشگاه تصدیق کرده اند که ذهن نیمه هوشیار ما گاهی درباره یک وضعیت بیش از ذهن هوشیار ما اطلاع دارد.

جولیا موسبریج یکی از محققان در این تحقیقات در آزمایشگاه  درک بصری، شناخت و عصب شناسی دانشگاه نورث وسترن اظهار داشت: آنچه مشخص نیست این است که آیا انسان توانایی پیشگویی رویدادهای مهم آینده را بدون این که هیچ سرنخی از این که چه اتفاقی ممکن است رخ دهد دارد یا خیر.

برای مثال محققان مورد یک کارگر را توضیح می دهند که در محل کارش بازی ویدئویی انجام می دهد، درحالی که هدفون در گوشهایش گذاشته و ممکن است بتواند دستگاه را پیش از آنکه رئیسش وی را در حال بازی ببیند، خاموش کرده و به محل کار خود بازگردد اما وی در حقیقت نمی تواند بشنود که چه زمانی رئیس بالای سر وی ایستاده است.

موسبریج اظهار داشت: تحلیلهای ما نشان می دهد که اگر به بدن خود حساس و دقیق باشیم می توانیم این تغییرات درحال وقوع را بین دو تا ده ثانیه تشخیص دهیم و این کارگر می تواند بازی ویدئویی را پیش از رسیدن رئیس خود خاموش کرده و به محل کارش بازگردد. اگر این حساسیت ایجاد شود می توانیم این صفحه گسترده را در ذهن خود باز کنیم و اگر این اتفاق رخ دهد می توانید پیش از رسیدن رئیس به اتاق بازی ویدئویی را خاموش کنید.

به رقم نتایج این تحقق موسبریج و همکارانش اظهار داشتند که هنوز هم 100 درصد اطمینان ندارد که افراد به واقع آینده را احساس می کنند.

وی افزود: دوست دارم این پدیده را فعالیت نامعمول رخدادهای درحال وقوع بنامم. برخی دانشمندان استدلال می کنند که این پدیده غیر معمول است، چرا که ما نمی توانیم آن را با درک و دانش امروز توضیح دهیم. اگرچه توضیحات مربوط به نتایج کوانتوم بیولوژیکی می تواند به صورت بالقوه معنا دار باشد.

این محقق تصریح کرد: از سوی دیگر این پدیده درحال وقوع است چرا که به نظر می رسد تغییرات فیزیولوژیکی آینده را در پاسخ به یک رویداد مهم بدون داشتن سرنخ پیشگویی می کند و در نهایت این پدیده یک فعالیت است چرا که دربرگیرنده تغییراتی در سیستمهای قلبی – ریوی، پوست و سیستم عصبی است.

نتایج این تحقیق در مجله مرزهای علم ادراک منتشر شده است.