شرکت "اوبایاشی" امیدوار است بتواند تا سال 2050 بهره برداری از آسانسور فضایی خود را آغاز کند، آسانسوری که قرار است با استفاده از نوارهای نانوکربنی ساخته شده و می تواند تا یک چهارم مسیر زمین تا ماه منبسط شده و بالا برود.

طرح اصلی این است که وزنه تعادلی در انتهای این آسانسور 96 هزار کیلومتری کل ساختار را که به پایگاه بر روی زمین متصل است، ثابت نگه دارد.

به این شکل مسافران می توانند با استفاده از خودروهایی ویژه از سطح زمین به ایستگاهی مسکونی تحقیقاتی در ارتفاع 36 هزار کیلومتری سفر کنند، سرعت این خودرو 200 کیلومتر بر ساعت خواهد بود و مسافران با این سرعت یک هفته در راه خواهند بود.

انرژی مورد نیاز برای چنین سفری از صفحات خورشیدی که در ایستگاه مسکونی نصب شده اند تامین خواهد شد.

ایده ساخت آسانسور فضایی برای اولین بار در سال 1895 و توسط دانشمندی روسی ارائه شد، وی ایده خود را از ساختار برج ایفل الهام گرفته بود و از آن زمان تا به حال بر روی این موضوع مطالعات و مباحثات زیادی انجام گرفته است.

اما یافتن ماده ای سبک و مقاوم برای ساخت چنین کابلی از بزرگترین موانع برای حقیقی ساختن این ایده قدیمی به شمار می رفت. اکنون "اوبایاشی" و دیگر محققان باور دارند نانولوله های کربنی می توانند چنین وظیفه ای را به عهده بگیرند.

بر اساس گزارش پاپ ساینس، اوبایاشی امیدوار است در سال 2050 این آسانسور بتواند 30 مسافر را، شاید با کمک گرفتن از موتورهای مغناطیسی خطی، به همراه خود به فضا ببرد.

این شرکت هنوز هزینه ساخت و موقعیت بنای این آسانسور را اعلام نکرده است اما از آنجایی که برای محکم نگه داشتن این سازه به نیروی مرکزی نیاز است بهترین موقعیت برای ساخت آن در استوا خواهد بود.

این حیوان خاکی یک بی مهره نخستین شش پا بدون باله و چشم است که در تاریکی مطلق در عمق دو هزار متری غار "کروبرا- ورونیا" در میان کوههای قفقاز در گرجستان زندگی می کند.
دو جانورشناس دانشگاه "ناوارا" در اسپانیا که این جانور را شناسایی کردند معتقدند که این حیوان یک گونه جدید است و آن را Plutomurus ortobalaganensis نامیدند.
براساس گزارش نیوساینتیست، طول بدن این موجود زنده تنها چند میلیمتر است که به دلیل نداشتن رنگدانه ها تقریباً شفاف به نظر می رسد.
کشف این ارگانیسم در تابستان سال 2010 و زمانی انجام شد که گروهی از دانشمندان اسپانیایی، روسی و پرتغالی سفر اکتشاقی خود را به این غار که در نزدیکی دریای سیاه و در میان کوههای غربی قفقاز قرار دارد انجام دادند و در این سفر تا عمق 2 هزار و 191 متری زیر سطح زمین پیشروی کردند.

شرکت‌های خودروسازی جهان، خود را برای عرضه محصولات تازه در نمایشگاه خودرو 2012 در ژنو سوئیس آماده می‌کنند.

یکی از محصولاتی که قرار است در این نمایشگاه رونمایی شود، «بوگاتی ویرون» مدل 16.4 Grand Sport Vitesse است که به عنوان پرقدرت‌ترین «روداستر» جهان شناخته می‌شود.

مدل جدید نمونه روباز خودروی سوپر اسپرت ویرون است که رکورد پر سرعت‌ترین خودروی جهان (431 کیلومتر در ساعت) را در اختیار دارد.

مهندسان شرکت «بوگاتی» قدرت موتور مدل جدید روداستر را از 1001 اسب بخار و گشتاور 1250 نیوتن متر به 1250 اسب بخار و 1200 نیوتن متر افزایش داده‌اند.

قیمت خودروی Vitesse هنوز به طور رسمی اعلام نشده است، اما پیش‌بینی می‌شود که محصول جدید «بوگاتی» با قیمت دو میلیون دلار به بازار عرضه شود.

ساعت «راموس» مناسب افرادی است که خواب سنگینی دارند و صبح‌ها به سختی از خواب بیدار می‌شوند.

زنگ ساعت با وارد کردن تاریخ روز یا رمز چهار رقمی از طریق صفحه کلید همراه آن خاموش می‌شود.

ساعت راموس در سه مدل عرضه شده که قیمت مدل رومیزی و استاندارد LED‌ آن حدود 100 پوند، قیمت مدل USSR‌ که شبیه رادیوهای قدیمی است، 200 پوند و قیمت مدل سفارشی این ساعت بیش از 500 پوند اعلام شده است.

تمامی مدل‌ها به یک صفحه کلید بی‌سیم 12 دکمه‌ای متصل هستند که با باتری 9 ولتی کار می کند و فرد برای خاموش کردن زنگ ساعت باید رمز یا تاریخ روز را از طریق این صفحه وارد کند.

علاوه بر تاریخ روز می‌توان برای هر روز یک رمز متفاوت در نظر گرفت تا فرد برای به خاطر آوردن رمز به طور کامل از خواب بیدار شود. صفحه کلید بی سیم تا فاصله 30 متری نیز کارآیی دارد.

طراحان یک مهلت یک دقیقه‌ای برای فواصل زنگ زدن ساعت در نظر گرفته‌اند. ساعت پس از هر 10 ثانیه زنگ زدن، یک دقیقه زمان تعیین می‌کند تا فرد تاریخ یا رمز خود را از طریق صفحه کلید وارد کند؛ در غیر این صورت ساعت مجددا شروع به زنگ زدن خواهد کرد.

این تیم که نتایج پژوهش آنها در مجله Human Genetics منتشر شده، توانسته‌اند یک جهش در ژن OCA2 را که به طور اتفاقی، در جایی نزدیک سواحل شمال غرب دریای سیاه در انسانی متعلق به حدود هشت هزار سال پیش ایجاد شده، شناسایی کنند.

این ژن باعث رنگ آبی‌رنگ در عنبیه نشده، بلکه در عوض مکانیزم تولید رنگ‌دانه‌های قهوه‌ای را خاموش می‌کند.

به گفته دانشمندان، تمام انسانها در ابتدا از چشمانی قهوه‌ای رنگ برخوردار بوده‌ و بسیاری هنوز بر همین روال هستند. کشف این جهش نادر که احتمالا در امواج سریع مهاجرت در پی پایان آخرین عصر یخی پراکنده شده، به تاکید بر یکی از بزرگترین اسرار تکامل انسانی می‌پردازد.

طبق این نظریه تکاملی، اروپاییان و ساکنان نزدیک به شرق، از ویژگی‌های بسیاری برخوردار هستند که آنها را از دیگر گونه‌های انسانی متفاوت می‌کند.

اروپاییان نه تنها از درصد بالاتر چشم آبی (حدود 95 درصد در برخی کشورهای حوزه اسکاندیناوی)، بلکه همچنین از تناژ پوستی و رنگ موی گسترده‌تری نسبت به دیگر گروه‌بندی‌های قومی برخوردارند.

تنها در اروپا می‌توان تعداد گوناگونی از افراد با رنگ موی بلوند و قرمز، قهوه‌ای، پوست سفید و زیتونی و چشمان آبی و سبز را در یک جامعه مشاهده کرد. در دیگر مناطق جهان، اکثر انسانها بیشتر از رنگ مو و چشم تیره برخوردارند.

دلیل این امر و بخصوص چگونگی وقوع سریع چنین جهشهایی هنوز ناشناخته باقی مانده در حالیکه انسانها تنها حدود چند 10 هزار سال پیش به اروپا مهاجرت کرده‌اند.

یک نظریه این است که آب‌وهوای سرد اروپا و آسمانهای تیره آن باعث چنین تفاوت‌های ظاهری شده است. برای مثال رنگ پوست روشن برای جذب ویتامین دی در نیمکره شمالی که از نور خورشید ضعیف‌تری برخوردار بوده، بهتر است.

یک نظریه دیگر بر این مبنا است که رنگ مو، پوست و چشم عجیب اروپاییان به پیوند نژادی با نئاندرتالها برمی‌گردد که حدود 25 هزار سال پیش منقرض شده‌اند.

شاید این نئاندرتالها از رنگ موی بلوند یا قرمز برخوردار بوده و این ژن آنهاست که افراد با این رنگ مو یا چشم به ارث برده‌اند. مشکل این نظریه نبود هیچ شاهدی از امکان پیوند نژادی این گونه با هوموساپین‌ها در نمونه‌های بدست‌آمده از دی‌ان‌ای استخوان فسیلهای آنهاست.

صفحه های ساخته شده از اتمهای به هم پیوسته کربن توانایی خود را در ساخت ترانزیستورها، تراشه های رایانه ای، توالی خوانی DNA و ساخت باتری ها نشان داده بودند، اما به نظر می آید قابلیتهای این ماده محدودیتی ندارند زیرا اکنون دانشمندان دریافته اند می توان از گرافن، لایه ای به ضخامت یک اتم از اتمهای به هم پیوسته کربن، برای ساخت باریکترین پوشش ضد خوردگی استفاده کرد.

در مطالعه ای جدید که توسط دانشمندان دانشگاه "وندربیلت" انجام گرفته است گرافن از طریق رسوب بخار شیمیایی مستقیما بر روی نیکل قرار داده شد و زمانی که این فلز به همراه فلز مس در معرض عوامل زنگ زدگی و خوردگی قرار گرفتند، محققان دریافتند نیکل که یک لایه گرافنی بر روی آن قرار داشت هفت بار دیرتر از مس که هیچ محافظی نداشت دچار خوردگی شد.

سپس محققان نیکل را با چند لایه گرافن پوشش داده و دریافتند مقاومت آن در برابر خوردگی نسبت به زمانی که هیچ محافظی نداشت،  20 برابر شد.

حتی زمانی که گرافن بر روی سطح دیگر فلزات قرار داده شد همان قدرت محافظتی را از خود نشان داد که پنج لایه ضد زنگ برای محافظت از فلزات نشان می دهند.

بر اساس گزارش گیزمگ، با وجود اینکه ضخامت ضد زنگ در سازه های عظیمی مانند کشتی ها از اهمیت چندانی برخوردار نخواهد بود، اما دانشمندان بر این باورند گرافن برای محافظت از سازه های ریزی مانند قطعات میکروالکتریکی از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و می تواند بسیار کاربردی باشد.

این ماده، پارچه ای به نام Power Felt است که توسط دانشمندان دانشگاه "فورست" در کارولینای شمالی ابداع شده است.

برای ابداع این پارچه نانولوله های کربنی به شکل پوششی نمدی به یکدیگر بافته شده اند و می توانند حرارت بدن کاربر را به خود جذب کرده و سپس آن را به برق تبدیل کنند.

ایده تولید حرارتی برق ایده ای جدید به شمار نمی رود اما به دلیل بالا بودن هزینه های آن از رواج چندانی برخوردار نیست.

این در حالی است که محققان میزان هزینه مورد نیاز برای تولید ماده جدید به منظور تامین انرژی یک گوشی موبایل یک دلار اعلام کرده اند. با این همه استفاده از نانولوله های کربنی می تواند از هزینه ساخت این مواد بکاهد.

بر اساس گزارش تلگراف، همچنین دانشمندان می گویند راه های متعددی نیز وجود دارد که می توان با استفاده از آنها لایه های بیشتری از این نانولوله ها ایجاد کرده و برای بهبود برق خروجی از ضخامت آنها تا حد ممکن کاست.

با وجود اینکه تا زمان تکمیل نهایی این ابداع هنوز به زمان نیاز هست اما نمونه اولیه این پارچه آماده ارائه به بازار است.