به گزارش گروه خواندنی های باشگاه خبرنگاران، خودروهای که برای خیابان ها طراحی می شوند همیشه دارای امکانات خاص و با ویژگی های معقول و متوسط هستند.
این ویژگی ها در طرح هایی که برای آینده نیز ارائه می شود بسیار دیده می شود و همچنین طراحی ظاهری خودروها نیز در این طرح ها بسیار مهم و اساسی است و البته به نظر نقطه اولی است که مشتری ها در انتخابشان به آن نگاه خواهند کرد.

?

 باکتری و میکروب های زیادی روی دست های ما هستند که نمی توانیم آن ها را ببینیم و از همین رو بعد از یکبار شستن ساده فکر می کنیم که کاملا تمیز شده اند.
این در حالی است که باید چندین بار دست ها را شست و از ضدعفونی کننده های قوی نیز استفاده کرد تا به طور کامل میکروب ها از بین بروند و این کار هم زمان بر و هم بسیار سخت است.

به تازگی "دیاکره نیکولاس" موفق شده است دستگاهی بسیار جالب و منحصر به فرد طراحی کند که می تواند به راحتی میکروب های دست شما را در زمان بسیار کوتاهی و به طور کامل از بین ببرد.
این دستگاه که"HH" نام دارد از یک صفحه با سوراخ های متعدد درست شده است و تنها کافی است تا دستتان را روی این سوراخ ها قرار دهید تا در یک لحظه دستگاه با استفاده از الکل و مواد ضد عفونی کننده دست شما را تمیز کند.

در ادامه شما می توانید  دست خودتان را در زیر نور UV که این دستگاه تولید می کند گرفته و میزان تمیزی آن را چک کنید. در صورتی که لکه های سفید روی دست باشد این مفهوم را می رساند که دست شما هنوز حامل باکتری است.
سیستم برق رسانی این دستگاه نیز بسیار جالب است. در زیر دستگاه یک محفظه برای قرار گرفتن دو باتری قلمی قرار دارد و با همین دو باتری کوچک می تواند به راحتی دستان شما را ضدعفونی کند.
این دستگاه می تواند در خانه و مخصوصا در بیمارستان ها برای پزشکانی که قصد مراجعه به اتاق عمل را دارند مورد استفاده قرار گیرد و میزان سلامت را در همه جا بالا خواهد برد.

 نانو لامپ 12 واتی با درخشش 100 وات  نانو لامپ 12 واتی با درخشش 100 وات

 

در حالی که سازندگان لامپ‌های ال ای دی تلاش کرده اند لامپ هایی را با مصرف 75 تا 100 وات برق به بازار ارائه کنند که از درخشش مناسبی برخوردار باشد اکنون محققان دانشگاه تورنتو در کانادا لامپ هایی تولید کرده اند که کم مصرف ترین لامپ های جهان هستند.

به گزارش خبرگزاری مهر، آنها تلاش خود را از سه سال پیش آغاز کردند تا سه مدل از نانولامپ های ال ای دی را در آینده نزدیک به بازار عرضه کنند.

این پژوهشگران امیدوارند محصولشان با نورانی و درخشندگی لامپ های 100 وات ال ای دی واقعی برابری کند و این نانولامپ ها کم مصرف ترین لامپ های جهان شوند.

شرکت هلندی Mars One‌ ثبت‌نام اولیه از داوطلبان حضور در سفر بی بازگشت به مریخ را آغاز کرده است.

بر اساس اعلام مسؤولان این شرکت پیش از شروع رسمی برنامه انتخاب داوطلبان، بیش از یک هزار درخواست برای حضور در این سفر دریافت شده است.

پذیرش اولیه داوطلبان از روز هشتم ژانویه (19 دی) آغاز شده است و فرآیند انتخاب جهانی داوطلبان از طریق برنامه های تلویزیونی نیز سال آینده میلادی انجام خواهد شد.

این طرح تنها مختص دانشمندان یا خلبانان سابق جت های جنگی نبوده و تمامی افراد علاقه مند با حداقل 18 سال سن می توانند داوطلب حضور در جمع پیشگامان مستعمره مریخ (Mars Colony pioneer)‌ باشند.

بهره هوشی مناسب و سلامت کامل جسمی و روحی از جمله شروط اصلی برای ثبت نام اولیه در این طرح عنوان شده است و پس از انتخاب اعضای نهایی، دوره هشت ساله تمرین و آماده سازی برای سفر به مریخ آغاز می شود؛ این گروه در مدت حضور در تمرینات بر روی زمین و زندگی بر سطح سیاره سرخ در استخدام شرکت Mars One‌ خواهند بود.

نخستین تجهیزات مورد نیاز برای احداث کلونی طی سال های 2016 تا 2021 میلادی به مریخ ارسال خواهند شد و در سال 2018 نیز یک مریخ نورد برای انجام تحقیقات تکمیلی راهی سیاره سرخ می شود.

«لانس دورپ» بنیانگذار شرکت Mars One تأکید می کند: نخستین گروه مسافران در سال 2023 راهی مریخ خواهند شد و باقی عمر خود را در کلونی های احداث شده بر روی سیاره سرخ سپری خواهند کرد.

«نوربرت کرافت» از محققان سابق ناسا و مدیر پزشکی پروژه، اصلی ترین چالش پیش رو برای عملی شدن این طرح را نحوه تعامل و همکاری اعضا در طول سفر بسیار طولانی از زمین تا مریخ و پس از آن زندگی تا آخر عمر بر سطح سیاره سرخ عنوان می‌کند.

دکتر «جرارد هوفت» برنده جایزه نوبل و «برایان انکه» مفسر موسسه تحقیقاتی ساوث وست، از مشاوران برجسته این پروژه هستند./ایسنا

نمونه‌ای از خودرو افسانه‌ای سیلور ارو 1954 که موفق شد جوایز گرندپریکس را درو کند، به مبلغ 31میلیون دلار به فروش رسید؛ اما چرا این خودرو این قدر باارزش است؟

خودروی فرمول یک Silver Arrow 1954 که مقام قهرمانی را برای خوان مانوئل فانجیوی آرژانتینی به ارمغان آورده بود، این ماه در حراجی در لندن به مبلغ بیش از 31میلیون دلار به فروش رسید و رکورد 16میلیون دلاری پیشین را که متعلق به فراری تسلا بود، شکست.

خریدار ناشناسی رقمی نزدیک به 21میلیون پوند را برای این خودرو که با رقم اولیه 17.5میلیون پوند در جریان فستیوال گودوود توسط حراجی انگلیسی بونهام به حراج گذاشته‌شده بود، خرید و باعث شد رقم پیشنهادی برای یک خودرو در حراج نزدیک به 2 برابر بیشتر از پیش شود.

این عدد غیرقابل تصور، بزرگ‌ترین رقمی است که طی یک سده حیات صنعت خودروسازی برای یک خودرو پیشنهاد شده است؛ اما ببینیم چه عواملی باعث شده سیلور ارو اینقدر باارزش باشد؟

این خودرو که در نوع خود بسیار نادر است و موفق‌شده صنعت خودروسازی را تحت‌الشعاع قرار دهد، در زمان خود ترکیبی از فناوری‌های روز صنعت خودروسازی بوده، توسط یکی از شناخته‌شده‌ترین چهره‌ها در فرمول یک رانده شده و پیروزی‌های متعددی را برای او به ارمغان آورده است.

کمیابی
مرسدس بنز پس از 15 سال غیبت و پشت سر گذاشتن جنگ‌جهانی دوم با این خودرو به مسابقات اتومبیل‌رانی بازگشت و موفق شد عنوان اول فرمول یک و مسابقات قهرمانی خودروهای اسپرت را طی دو سال متوالی از آن خود کند. از سوی دیگر تنها 14 دستگاه خودروی W196R تولید شد که در حال حاضر 10 نمونه از آنها باقی‌مانده‌اند. 3 عدد از این خودروها در موزه نگهداری می‌شوند و 6 عدد دیگر در اختیار مرسدس بنز هستند. به عبارت دیگر سیلور ارو شماره شاسی 006/54 که به حراج گذاشته‌ شده، تنها نمونه باقی‌مانده از این مدل بوده که به یک مجموعه‌دار اختصاص داشته است.
سیلور ارو توسط فانجیو که یکی از شناخته‌شده‌ترین و تأثیرگذارترین رانندگان در مسابقات اتومبیل‌رانی جهان است، رانده شده و توانسته ظرف مدت 18 ماه دو عنوان اولی گرندپریکس نهایی را کسب کند.

این خودرو از لحاظ تکنیکی نیز بسیار باارزش بوده و به منظور بردن عناوین جهانی ساخته شده است. خودروهای W196R اولین خودروهای فرمول یک بودند که از تزریق سوخت به موتور استفاده می‌کردند. مرسدس بنز مدت‌ها با شرکت آلمانی بوش همکاری کرد تا بتواند این موتورها را که به سرعت در تمامی خودروهای فرمول یک به کار گرفته شدند، طراحی کند.
بدنه خارجی این خودرو تنها 36 کیلوگرم وزن دارد و بسیارشبیه به W125 Silver Arrow که در سال 1937/1316 رونمایی شد، طراحی شده است. این خودرو توانی معادل 595 اسب‌بخار تولید می‌کرد و با توجه به اینکه تنها 750 کیلوگرم وزن داشت، نسبت نیرو به وزنی را تأمین می‌کرد که تا زمان ظهور موتورهای توربوی دهه 1980/1360 بی‌رقیب باقی ماند.

این نمونه نیز مانند مدل‌های W125، W154 و W165 که به ترتیب در سال‌های 1937 تا 39 طراحی شدند، پس از جنگ‌جهانی دوم توسط رودولف اولنهات طراحی شد. او رئیس بخش تست خودروهای خانواده مرسدس بنز و گروه فرمول یک بود.
فناوری‌های متعدد به‌کار گرفته‌شده در W165R باعث شد این خودرو از رقیبان خود به خوبی فاصله بگیرد و بتواند راه را برای تولیدات بهتر در صنعت خودروسازی هموار کند. از جمله این فناوری‌ها می‌توان به ترمزهای داخلی، سیستم تعلیق مستقل و طراحی آیرودینامیک بدنه اشاره کرد.

سرآمد در آیرودینامیک
بدون‌شک مهندسان مرسدس بنز طی سال‌های پایانی دهه 1930/1310 بهترین شناخت را نسبت به آیرودینامیک خودرو داشتند. آنها اولین تونل باد را در سال 1939/1318 به‌کار گرفتند.
پیش از این در زمستان 1938 این شرکت موفق شد با به‌کارگیری موتور سوپرشارژ دوتوربویی توانی معادل 736 اسب‌بخار تولید کرده و رکورد 432.7 کیلومتر بر ساعت را در جاده‌ها از خود به‌جا بگذارد. مرسدس بنز تا مدت‌ها با این سرعت رکورددار سرعت در اتومبیل‌رانی بود. این رکورد می‌توانست پیش از آغاز مسابقه فضایی میان کشورها نشان‌دهنده توان تکنولوژیکی آلمان و متحدانش باشد یا حداقل هیتلر و موسلینی این‌طور فکر می‌کردند.

دو سال بعد T80 Blackbird با موتور V12 اقتباس شده از جنگنده‌ها آماده بود تا با 3000 اسب‌بخار قدرت باز هم رکورد تازه‌ای در سرعت به جا بگذارد؛ اما با آغاز جنگ‌جهانی دوم هرگز این شانس را پیدا نکرد. این موتور قرار بود از ترکیبی از سوخت‌ها شامل الکل متیلیک (63%)، بنزن (16%)، الکل اتیلیک (12%)، استون (4.4%)، نیتروبنزن (2.2%) و سوخت هواپیما (حدود 2درصد) استفاده کند و سرعت خودرو را به 750 کیلومتربرساعت برساند.
با آغاز جنگ مرسدس بنز نیز تا سال 1954/1333 از دور مسابقات اتومبیل‌رانی کنار رفت؛ اما در این سال با W196R موفق شد در 9 مسابقه از مجموع 12 رقابت گراند پریکس جایزه اول را به خود اختصاص داده و به یکی از موفق‌ترین خودروسازان در دوران این مسابقات تبدیل شود.

4 جولای 1954/14ام تیرماه 1333 روزی به یادماندنی برای آلمانی‌های شکست‌خورده از جنگ بود. آنها نه‌‌تنها در این روز تیم قدرتمند مجارستان را در فوتبال شکست دادند؛ بلکه پس از 15 سال دوری از مسابقات اتومبیلرانی همراه با راننده‌ افسانه‌ای خود جوایز گرندپریکس را درو کردند./خبرآنلاین

شبیه‌سازی عددی نشان می‌دهد، ایجاد بی‌ثباتی در داخل ستاره‌های نوترونی می‌تواند عامل ایجاد میدان‌های مغناطیسی عظیم در کائنات شود.

به گزارش ایسنا، ستاره‌های نوترونی چگال‌ترین اجرام در کائنات محسوب می‌شوند؛ این ستارگان ابر پر جرم زمانی شکل می‌گیرند که دو ستاره نوترونی در یک سیستم دو دویی با یکدیگر ادغام شده و یک ستاره واحد تشکیل می‌دهند.

ستاره پر چگال نوترونی مدت زیادی دوام نداشته و عمر کوتاه آن با تبدیل ناگهانی به یک سیاهچاله پایان می‌پذیرد؛ این فرو ریختن و تبدیل شدن به سیاهچاله می‌تواند یکی از درخشان‌ترین انفجارها در کائنات را ایجاد کند.

محققان معتقدند، قدرت میدان مغناطیسی ستارگان نوترونی که بیش از هر سیستم اخترفیزیک شناخته شده است، ماده کلیدی چنین انتشار عظیمی در کائنات است.
اخترشناسان برای بررسی این فرضیه از شبیه‌سازی عددی استفاده کرده و یک ستاره نوترونی ابر پر جرم با یک میدان مغناطیسی منظم (دو قطبی) شبیه‌سازی شدند.

لایه‌های پلاسما که در حال چرخش و ساییده شدن بر روی یکدیگر هستند، در نهایت باعث حرکت آشفته پلاسما می‌شود؛ در فرآیند موسوم به بی‌ثباتی مغناطیس چرخشی، میدان مغناطیسی بشدت تقویت می‌شود.

این مکانیزم خاص نقش مهمی در بسیاری از سیستم های اخترفیزیکی داشته و در ستارگان نوترونی ابر پر جرم نیز دیده می شود.
نتایج این مطالعه در مجله Physical Review منتشر شده است./ایسنا

با کمک سامانه لیزری DE-STAR می‌توان در کمتر از یک ساعت، سیارک‌های تهدیدکننده زمین را بخار کرد. شاید این طرح بتواند تهدید سیارک‌های خطرساز را برای همیشه از بین ببرد.

این ماجرا هیچ ربطی به داستان‌های علمی-تخیلی ندارد: DE-STAR سامانه‌ای لیزری است که برای تبخیر و یا انحراف سیارک‌های تهدید کننده زمین طراحی شده است. DE-STAR مخفف عبارت «انرژی هدایت شده هدف‌گیری خورشیدی سیارک‌ها و اکتشاف» است. این سامانه همانند پوشه باز شده‌ای است که یک برگه آن را لیزرها و برگه دیگرش را صفحات فوتوولتائیک تولید کننده انرژی از نور خورشید تشکیل داده‌اند. با همزمان‌سازی پرتوهای لیزر، می‌توان جریان مرحله‌بندی شده‌ای خلق کرد که قادر به تولید یک پرتو 70 گیگاواتی هدایت‌پذیر است.

سیستم نصب شده روی این سامانه، دستورات مربوط به هدف مورد نظر را دریافت و جهت لیزر را به صورت خودکار تنظیم می‌کند. سپس پرتو لیزر نقطه‌ای به قطر حدود 30 متر روی سیارکی ایجاد می‌کند که فاصله آن از ماهواره می‌تواند به اندازه فاصله زمین تا خورشید باشد، یعنی 150 میلیون کیلومتر.

تابش لیزر دمای سطح سیارک را تا هزاران درجه سلسیوس بالا می‌برد؛ دمایی که برای تبخیر تمام مواد شناخته شده کفایت می‌کند. اگر اندازه سیارک مثلا به اندازه سیارکی باشد که زمستان گذشته در آسمان روسیه منفجر شد، DE-STAR می‌تواند ظرف کمتر از یک ساعت آن را کاملا تبخیر کند (البته به شرطی که آن را به موقع ردیابی کنیم). همچنین زمانی که مواد تشکیل دهنده سیارک در حال تبخیر هستند، نیروی رانشی در خلاف جهت حرکت سیارک ایجاد می‌کند که با نیروی پیشرانش موشک‌های کمکی شاتل فضایی برابری می‌کند. این بدان معناست که با استفاده از یک تابش کوتاه‌تر لیزر، می‌توان مسیر سیارک را با تغییر مدار آن منحرف کرد.

با ارسال انرژی الکتریکی تولید شده به صورت امواج مایکروویو (و نه لیزر)، DE-STAR همچنین می‌تواند نیروی لازم را برای اجسام مستقر در زمین یا فضا تامین کند. همچنین می‌توان از لیزر برای پیشرانش مستقیم فضاپیماها استفاده کرد.

تنها یک مشکل کوچک در این میان وجود دارد! برای تبخیر کامل یک سیارک، هر کدام از باله‌های DE-STAR باید حدود 10 کیلومتر طول داشته باشند. تا کنون سازه‌ای با چنین ابعادی در فضا ساخته نشده است؛ اما اگر اراده‌ای جهانی برای انجام این کار وجود داشته باشد، می‌توان ظرف 30 تا 50 سال ساخت آن را به پایان رساند.

اما از آنجایی‌که ساختار این سامانه حالتی کاملا ماژولار دارد، می‌توان کار را با ساخت نمونه‌های کوچک‌تر آغاز کرد. در حال حاضر امکان ساخت نمونه اولیه‌ای با طول باله 1 متری وجود دارد. اما انرژی تولید همین نمونه به ظاهر کوچک به قدری هست که بتوانید غذای خود را از فاصله 1000 کیلومتری بپزید!..../khabaronline.ir