مطالعات انجام شده بر روی بافت مغز به خوبی نشان می‌دهند که عملکرد مغز به شدت به یک میزان خوب چربی وابسته است.

مغز ما از 60درصد چربی تشکیل شده است. سلول‌های مغز با لایه‌های «میلین» که از 75درصد چربی تشکیل شده جدا می‌شود و لازم است که چربی «میلین» به طور مداوم جایگزین شود. همچنین این محققان با انجام مطالعه‌ای دیگری بر روی 104 فرد سالمند دریافتند که انسان‌های مسنی که سطح چربی مفید بیشتری در خون‌شان دارند کمتر به بیماری آلزایمر مبتلا می‌شوند.

ویتامین ها معمولاً با کمبودشان تعریف می شوند و طبیعی است که دریافت کل ویتامین ها از اهمیت زیادی برخوردار است و کمبود آنها در بدن می تواند منجر به انواع بیماری ها، متوقف شدن رشد به خصوص در کودکان و یا حتی مرگ شود البته مصرف بیش از اندازه هم می تواند برای سلامتی افراد مضر باشد اما اگر می خواهید با نقش ویتامین ها در بدن آشنا شوید مطلب زیر را بخوانید.

ویتامین A برای سلامت چشم ها، مو، پوست و استخوان ها مفید است.

ویتامین B1 به تولید انرژی کمک می کند و برای عملکرد صحیح سیستم عصبی ضروری است.

ویتامین B2 به حفظ سیستم عصبی و عضلات کمک می کند.

ویتامین B12 رشد سلول های خونی در مغز استخوان نقش حیاتی دارد و برای سلامت سیستم عصبی ضروری است.

ویتامین C باعث استحکام بافت ها می شود ممکن است در مبارزه با بیماری ها به سیستم ایمنی کمک کند برای مصرف آهن به بدن کمک می کند و کمبود آن باعث متوقف شدن رشد به خصوص کودکان می شود.

ویتامین D جذب کلسیم را به منظور تقویت دندان ها و استخوان ها افزایش می دهد.

ویتامین E بافت ها و اعضا را در برابر بیماری های دژنراتیو کمک می کند.

ویتامین K نقش اساسی در انعقاد خون دارد.

صدمه به شبکیه، رتینوپاتی نامیده می‌شود و با توجه به این مطالعه، این آسیب خفیف عروقی به اندازه‌ای نیست که علائم قابل توجهی ایجاد کند.

Mary Haan نویسنده این تحقیق ازدانشگاه کالیفرنیا گفت: مشکلات عروق خونی کوچک در چشم ممکن است نشانه‌ای از وجود مشکل در رگ‌های خونی مغز باشد که می‌تواند منجر به مشکلات شناختی و تفکری شود و این موضوع می‌تواند بسیار مفید باشد، زیرا غربال‌گری ساده چشم می‌تواند خطر بروز مشکلات سلامت مغز و عملکرد آن را به ما زودتر نشان دهد .

دراین مطالعه 511 زن با سن به طور متوسط  69 سال شرکت داشتند. این زنان به طور سالانه تحت آزمون‌های تفکر و مهارت‌های حافظه‌ای طی 10 سال قرار گرفتند و سلامت چشم آنها طی چهار سال و اسکن مغز آنها طی هشت سال در زمان مطالعه آزمایش و مورد بررسی قرار گرفت.

بر اساس این گزارش، درمجموع 39 زن  یا 7.6 درصد رتینوپاتی داشتند. این زنان مبتلا به رتینوپاتی به طور متوسط  نمرات پایین‌تری در آزمون‌های شناختی نسبت به زنان دیگر به دست آوردند.

زنان مبتلا به رتینوپاتی همچنین دارای مناطق بیشتری از آسیب عروق کوچک درون مغز بودند، حجم آسیب درآنها 47 درصد بزرگ‌تر از مناطق آسیب دیده در زنان فاقد رتینوپاتی بود و در لوب آهیانه مغز نیز، زنان مبتلا به رتینوپاتی 68 درصد حجم آسیب بیشتری داشتند.

این نتایج حتی پس از تعدیل فشار خون بالا و دیابت، که می‌تواند عاملی برای بیماری‌های مربوط به عروق چشم و مغز باشد نیز بدون تغییر بود ضمن این‌که در تست بینایی، زنان مبتلا به رتینوپاتی نمرات مشابهی نسبت به زنان سالم  نشان دادند.

محققان دانشکده پزشکی دانشگاه تگزاس در هوستون با استفاده از ام‌آرآی به بررسی چشم و مغز 27 فضانورد که میانگین 108 روز را در شاتل‌های فضایی ناسا و یا ایستگاه فضایی بین‌المللی گذرانده اند پرداخته و با ناهنجاری‌های اپتیکال مشابه با بیماران دچار فشار داخل جمجمه‌ای روبرو شدند.

این ناهنجاری‌ها که در پی مواجهه فزاینده با میکروگرانش ایجاد شده، می‌تواند به دانشمندان در درک بهتر مکانیزم پاسخخگو برای فشار داخل جمجمه‌ای در بیماران عادی کمک کند.

مشکلات فیزیکی مرتبط با سفرهای فضایی در میان داوطلبان بسیار زیاد و متنوع بود. برای مثال 9 نفر از این 27 فضانورد به نمایش گسترش فضای مایع مغزی نخاعی در اطراف عصب بینایی پرداخته و شش تن دیگر دچار عارضه مسطح شدن بخش پشت کره چشمی بودند.

همچنین چهار فضانورد دچار تحدب عصب نوری بوده و تغییراتی در غده هیپوفیز و اتصالات آن به مغز در سه فضانورد دیگر مشاهده شد.

این ناهنجاری‌ها با نمونه‌های مشاهده شده در فشار داخل جمجمه‌‌یی بی‌علت مشابه بودند. این فشار باعث متورم شدن اتصال میان عصب نوری و کره چشم می‌شود.

پیش از این دانشمندان دریافته بودند که اقامت شش ماهه فضانوردان در ایستگاه فضایی می‌تواند منجر به فقدان ماده معدنی درون استخوان و آتروفی عضلانی شود. در حقیقت فضانوردان اکنون در مدار برای کاهش این تاثیرات به انجام ورزشهای خاص می‌پردازند.

از بسیاری جهات کیوان به برجیس (مشتری) شباهت دارد اما خیلی از مشتری کوچک‌تر است. کیوان دومین سیاره بزرگ منظومه خورشیدی است.

سیاره کیوان هم مانند برجیس یک سیاره گازی است. در زیر ابرهای متان، هیدروژن و هلیم، آسمان کیوان به تدریج متراکم شده تا تبدیل به مایع می‌شود و اقیانوسی بزرگ از مواد شیمیایی مایع را می‌سازد.

کیوان کم چگالی‌ترین سیاره منظومه خورشیدی است و قسمت اعظم آن از هیدروژن و هلیم تشکیل شده است که سبک‌ترین عناصر جهان هستند و همین امر باعث شده که کیوان سبک‌ترین سیاره‌ای باشد که ما می‌شناسیم. به علت همین سبکی جاذبه هم در آن کم است وعلیرغم بزرگی این سیاره، وزن در آن کم است.

کیوان سیاره سبک وزنی است و سریع می‌چرخد، کیوان مانند سیارات دیگر نمی‌چرخد و مانند مشتری در وسط بازتر است و در بالا و پایین باریک می‌شود.

*حلقه‌های کیوان

کیوان را همه از روی حلقه‌هایش می‌شناسند. گرچه سیارات دیگر مانند مشتری، اورانوس و نپتون هم حلقه‌هایی دارند اما حلقه کیوان برای مشاهده کنندگان جذاب‌تر و قابل رویت‌تر است. حلقه‌های زیبای کیوان حدود 273266 کیلومتر وسعت دارد که به طور خیره کننده‌ای نازک است. در مجموع کیوان 7 حلقه دارد که به نام حلقه‌های A تا G نامگذاری شده‌اند.

حلقه‌های کیوان جامد نیستند و از ذرات یخ، غبار و سنگ تشکیل شده‌اند. این حلقه‌ها توسط اقمار کیوان که به دور آن در چرخش‌اند در جای خود حفظ می‌شوند. جاذبه این قمرها همچنین باعث می‌شود که بین این حلقه‌ها فاصله‌هایی دیده ‌شود.

وزن در سیاره کیوان

از آنجا که کیوان از زمین بزرگ‌تر است باید وزن در این سیاره بیشتر از زمین باشد اما بنا به دلایلی که توضیح داده شد این اختلاف به اندازه‌ای که تصور می‌کنید نیست. وزنه‌ای که روی زمین 32 کیلوگرم است روی سیاره کیوان وزن آن 34 کیلوگرم می‌شود.

قمرهای سیاره کیوان

کیوان 53 قمر اصلی و 9 قمر موقت دارد. شناخته شده‌ترین قمر کیوان، تایتان نام دارد که دومین قمر بزرگ در منظومه خورشیدی، بعد از قمر مشتری (گانیمد) است. قمر تایتان از سیاره تیر بزرگ‌تر است. از دیگر اقمار کیوان می‌توان به اطلس، گالیپسو، انسلادوس، یاپتوس، جانوس، میماس، فوئب، و تتیس اشاره کرد.

این برنامه برای 18 سال آینده تدوین شده و شامل پرواز سفینه‌های سرنشین‌دار به ماه و فرود گروه کارشناسان روسی بر روی کره ماه است.

همچنین ایجاد ایستگاه تحقیقاتی در کره مریخ از دیگر برنامه‌های فضایی روسیه است.

دلیل مرگ این دانشمند بزرگ ابتلا به بیماری پارکینسون عنوان شده است. وی در سال 1995 به خاطر کمک به کشف ماده شیمیایی و معلق در هوا که در تولید اسپری و گاز یخچالها به کار گرفته می شدند و تاثیر آن بر روی سوراخ شدن لایه اوزن موفق شد نوبل شیمی را از آن خود کند.

رولند به همراه دو دانشمند دیگر در دهه 1970 دریافتند که این ذرات معلق در هوا که به CFC ها شهرت دارند از پایداری بالایی برخوردارند و همین پایداری باعث شده تا این ذرات در اتمسفر زمین باقی بمانند و این رویداد، یعنی حضور CFC ها در معرض ماورا بنفش نور خورشید آنها را به ذراتی تبدیل می کند که می توانند لایه اوزن را از بین ببرند.

این یافته در سال 1974 در نشریه نیچر منتشر شد اما نتوانست بلافاصله توجه مجامع علمی را به خود جلب کند و در واقع در همان ابتدا با سکوت محض مجامع علمی و صنعتی مواجه شد زیرا ایده ای بسیار نوآورانه بوده و فراتر از تفکر و مطالعات علمی آن زمان بود.

همچنین مدیران اجرایی شرکتهای تولید کننده CFC ها به سرعت نتایج این تحقیق را رد کردند زیرا از به خطر افتادن صنعت چند میلیارد دلاری خود وحشت داشتند.

در سال 1985 دانشمندان بریتانیایی از کشف حفره ای در لایه اوزن بر فراز آنتراکتیکا خبر دادند و کشف مقادیر زیادی از ذرات CFC بر روی این منطقه باعث شد تا یافته های رولند به اثبات برسد.

در نهایت این ایده در سال 1987 منجر به انعقاد پیمان مونترال در بین 70 کشور شد که بر اساس آن تمامی این کشورها متحد شدند تا تولید و استفاده از CFC ها را متوقف کنند، امروز تعداد این کشورها به 196 رسیده است.

بر اساس گزارش واشنگتن پست، کشف رولند و همکارانش در واقع منجر به یکی از بزرگترین موفقیتهای زیست محیطی یعنی پیمان مونترال شد و توانست زمین را از خطر پرتوهای فرابنفش خورشیدی نجات دهد.