"جیمز لوین" در مطالعه ای جدید در شرکتی کوچک در مینیاپلیس 30 میز کار را به گونه ای تغییر دادند که کارمندان می توانستند در حین کار هم بنشینند و هم بایستند. لوین خود سالها در حین کار کردن بر روی تردمیل راه می رفته است.

لوین در گزارش مطالعه جدید خود نوشته است که محققان نشستن طولانی مدت را با بیماری های مختلف و مرگهای زودهنگام به خاطر بیماری های قلبی عروقی مرتبط می دانند.

در یکی از این مطالعات شخص شد احتمال مرگ افراد بزرگسالی که بیش از چهار ساعت در مقابل تلویزیون می نشینند، در اثر نارسایی های قلبی عروقی به نسبت بزرگسالانی که کمتر از دو ساعت در برابر تلویزیون می نشینند 80 درصد خواهد بود.

بر اساس گزارش تلگراف، این خطر مستقل از دیگر خطرات مرگ آوری مانند سیگار کشیدن یا رژیم نامناسب غذایی است.

به گفته لوین، راه حل این تهدید جدی ایستادن است، زیرا در هنگام ایستادن سه برابر نشستن کالری مصرف می شود و فعالیتهای ماهیچه ای که با ایستادن درگیر هستند منجر به سوختن انرژی بیشتری خواهند شد. مطالعه ای دیگر نشان داده است که قند خون با کاهش پیدا کردن فعالیت رو به افزایش می گذارد.

گم شدن یک لپ‌تاپ ارزشمند ناسا، نگرانی مقامات این سازمان را به دنبال داشته است.

به گزارش ایتنا به نقل از وی‌تری، این لپ‌تاپ حاوی کدهایی بوده که برای کنترل ایستگاه فضایی بین‌المللی به کار می‌رفته است.

این حادثه در ماه مارس سال گذشته رخ داده و طی آن، با گم شدن یک لپ‌تاپ رمزنگاری نشده ناسا، الگوریتم مورد استفاده در کنترل و فرماندهی ایستگاه فضایی بین‌المللی از دسترس دانشمندان این سازمان خارج شد.

پاول مارتین، بازرس کل ناسا در گزارشی که به کنگره آمریکا ارائه کرده است علاوه بر اشاره به این موضوع، گفته در جریان برخی رویدادهای مشابه، اطلاعات مهم و کلیدی دیگری نیز از سازمان در معرض خطر قرار گرفته است.

پیشتر لپ‌تاپ‌های دیگری نیز گم یا ربوده شده که حاوی اطلاعات شخصی برخی کارکنان ناسا و نیز داده‌های مهم مربوط به فضاپیمای اوریون (Orion) و پروژه کانستلیشن (Constellation) بوده است.

در کانستلیشن یا طرح بازگشت به ماه، قرار است تا سال 2020 میلادی انسان یک بار دیگر به کره ماه فرستاده شود.

بر پایه این گزارش، در سال‌های 2010 و 2011، ناسا شاهد بیش از 5400 حمله بدافزاری یا دسترسی غیرمجاز افراد بیگانه به سیستم‌های خود بوده است.

این حملات توسط گروه‌های بزهکاری سازمان‌یافته یا سرویس‌های اطلاعاتی کشورهای خارجی صورت می‌گیرد.

با وجودی که در سال گذشته 48 لپ‌تاپ ناسا مفقود شده است، بررسی‌ها نشان می‌دهد در اول فوریه سال جاری (12 بهمن 1390) فقط یک درصد لپ‌تاپ‌های مورد استفاده در این سازمان، از فناوری رمزنگاری اطلاعات استفاده کرده است.

ناسا همچنین در سال 2010 اعتراف کرد که بدون حذف اطلاعات حساس رایانه‌های خود، به فروش آنها مبادرت ورزیده است.

بیش از 550 سیستم فناوری اطلاعات در ناسا به کار می‌رود که وظیفه کنترل سفینه‌های فضایی، جمع‌آوری و پردازش داده‌ها و کمک به برقراری ارتباط کارکنان سازمان با یکدیگر را بر عهده دارند.

"گاراد" ستاره دنباله داری با دو دنباله است که خاستگاه آن در صورت فلکی هرکول قرار دارد.

این دنباله در 4 فوریه با زاویه حدود 0.5 درجه از توده کروی شکل از ستارگان با عنوان M92 عبور کرد و توانست با چشم غیرمسلح از زمین دیده شود.

تلسکوپ نیومکزیکو به دوستداران نجوم اجازه داد که دنباله وسیعی از گرد و غبار را که به شکل ملخ هواپیما و یک دنباله یونی که به سبب باد خورشیدی در جهت مخالف خورشید در حرکت بود را مشاهده کنند.

این توده کروی در فاصله حدود 27 هزار سال نوری از زمین قرار دارد درحالی که دنباله دار تنها در فاصله 12.5 دقیقه نوری از سیاره زمین واقع شده بود.

روز 24 فوریه ستاره شناسان، "گاراد" را با یک یال سبز- آبی، یک دنباله باریک آبی رنگ از گاز و یک دنباله سرخ- قهوه ای از گرد و غبار رصد کردند.

براساس گزارش مدیا ایناف، این ستاره دنباله دار 5 مارس از نزدیکی زمین با فاصله 1.3 واحد نجومی برابر با حدود 195 میلیون کیلومتر از کنار زمین عبور خواهد کرد و در آن روز با چشم غیرمسلح دیده خواهد شد. یک واحد نجومی فاصله میان زمین و خورشید و برابر با 150 میلیون کیلومتر است.

دنباله دار "گاراد" که به طور کلی با عنوان c2009 P1 شناخته می شود در 13 آگوست 2009 توسط یک منجم استرالیایی به نام "جی. جی گاراد" کشف شد.

در نوامبر 2011 این جرم آسمانی دوباره ظاهر شد و به تلسکوپهای نجومی کوچک با قطر لنز تنها 5 اینچ اجازه داد تا تصاویری زیبا از آن را تهیه کنند.

محققان دانشگاه ناتینگام موفق به ایجاد کلونی از 20 هزار کرم پهن شدند، البته به شیوه ای غیر عادی زیرا محققان این کرمها را قطعه قطعه کرده و مشاهده کردند که هر قطعه از این کرمها خود به یک کرم جدید و بالغ تبدیل شد.

به گفته محققان هدف بعدی آنها درک جزئیات مکانیزمی است که به این جانداران چنین توانایی نامیرایی بخشیده است. کرمهای پهن به دلیل توانایی باورنکردنی باززایی که دارند مدتها است که دانشمندان را شگفت زده کرده اند. هر قطعه از بدن این جاندار می تواند به یک کرم پهن دیگر تبدیل شود.

بر اساس گزارش تلگراف، دانشمندان دریافته اند این کرمها می توانند به صورت مداوم طول بخشی حیاتی از DNA خود یعنی تلومرها را طی باززایی ثابت نگه دارند.

محققان با مطالعه بر روی دو گونه از این کرمها، گونه ای که به شیوه جفت گیری تولید مثل می کنند و گونه ای که با تقسیم شدن باززایی می کنند، دریافتند که هر دو گونه می توانند به صورت نامحدودی با ایجاد ماهیچه ها، پوست، روده و حتی مغز، بارها و بارها خود را تولید کنند.

اما گونه ای از کرمها که با تقسیم شدن باززایی می کنند بخشی حیاتی از آنزیم بدن خود را نیز احیا می کنند و به این شکل می توانند نامیرا باشند.

این دستگاه به ترکیب یک سلول سوخت با دیگر فناوری‌ها برای تبدیل ایستگاه‌های تصفیه فاضلاب به نیروگاه برق پرداخته که به باور محققان می‌تواند نیروی لازم برای کل شبکه‌های آبی یک شهر را تامین کند.

تبدیل ایستگاه‌های تصفیه فاضلاب از کاربر به مولد برق می‌تواند بخصوص در کشورهای در حال توسعه مثمر ثمر باشد.

این دستگاه جدید به ترکیب دو نوع فناوری تولید کننده انرژی می‌پردازد: یک سلول سوختی میکروبی که در آن باکتری به تولید ماده آلی برای یک جریان می‌پردازد و یک سیستم الکترو دیالیز معکوس که در آن یون‌های مثبت و منفی با مجموعه‌ای از غشاها از هم جدا شده و به تولید جریان می‌پردازند.

سلولهای سوختی میکروبی نسبتا کم‌هزینه هستند؛ در حالی که الکترودیالیز معکوس، نیازمند غشاهای مخصوص بسیار بوده که هزینه آن را بالاتر می‌برد.

دانشمندان با ترکیب دو فناوری توانسته‌اند بر محدودیت‌های سلول سوختی فائق آمده و همزمان به تولید انرژی برای سیستم الکترودیالیز معکوس بپردازند.

یکی از عوامل اصلی این دستگاه، استفاده از بی‌کربنات آمونیوم به عنوان سوخت برای الکترودیالیز معکوس بود که از کارایی بهتری نسبت به آب دریا که معمولا مورد استفاده است، برخوردار است. این ترکیب فناوری‌ها به دانشمندان کمک کرد تا به جای 20 لایه، تنها از پنج لایه برای تولید برق استفاده کنند.

این دستگاه می‌تواند 0.9 کیلو وات برق در ساعت از هر کیلوگرم فاضلاب آلی تولید کند؛ در مقابل، تصفیه فاضلاب معمولا 1.2 کیلوات برق در ساعت برای هر کیلوگرم مصرف می‌کند.

دانشمندان مدعی هستند که می‌توان از دیگر مواد آلی مانند ضایعات زراعی یا دیگر منابع سلولوزی برای تولید برق توسط این دستگاه استفاده کرد؛ آنها در مقاله خود که در مجله ساینس منتشر شده، حتی بر این باورند که می‌توان برای تولید برق از هفت تا 17 درصد انرژی مورد استفاده در آمریکا که به عنوان گرمای اتلافی از بین رفته، استفاده کرد.

جمال فیاضی- از محققان این پروژه تحقیقاتی در گفتگو با مهر با اشاره به اجرای این پروژه در مرکز تحقیقات بیو انرژی دانشگاه تربیت مدرس، افزود: در این پروژه با طراحی دستگاهی موفق به تولید بیواتانول از ضایعات سیب زمینی شدیم.

وی با تاکید بر اینکه از هر دانه روغنی می توان بیودیزل تولید کرد، اظهار داشت: هر دانه روغنی مانند مواد سلولزی و نیشکر که قابلیت تخمیر را داشته باشند می توان به عنوان منبع تولید بیواتانول از آن استفاده کرد.

فیاضی با بیان اینکه در این تحقیقات از سیب زمینی برای تولید بیواتانول استفاده شد، یادآور شد: در این پروژه تحقیقاتی با طراحی و ساخت دستگاهی از ضایعات سیب زمینی بیواتانول تولید کردیم.

این محقق با اشاره به عملکرد این دستگاه خاطر نشان کرد: این دستگاه ضایعات سیب زمینی را تخمیر و آن را تبدیل به بیو اتانول می کند. بیو اتانول سوخت جایگزین بنزین است که در حال حاضر در دنیا به صورت افزودنی به بنزین استفاده می شود.

وی بهسوزی خودروها را از مزایای استفاده از بیواتانول نام برد و ادامه داد: از مهمترین کارکردهای بیواتانول این است که عدد اکتان بنزین را افزایش می دهد این امر باعث بهسوزی در فرآیند احتراق موتورهای بنزینی می شود.

فیاضی کاربری آسان از این بیو اتانول در خودروهای بنزینی را از مزایای این سوخت نام برد و توضیح داد: برای استفاده از بیواتانول های تولید شده به عنوان سوخت خالص و یا ترکیب در نسبت های مختلف با سوختهای فسیلی لازم است در موتورهای دیزلی و یا بنزینی تغییراتی ایجاد کرد.

وی اضافه کرد: در صورتی که در نسبت های 2 تا 5 درصد از این بیواتانول استفاده شود نیاز به ایجاد تغییر خاصی در موتور نیست.

تجهیزات الکترونیکی الاستیک هم ارتجاعی‌تر هستند و هم قابلیت تبدیل شدن به اشکال مختلف را دارند. کاربرد بالقوه آنها در تجهیزاتی است که می‌توانند با پوشاک یا تجهیزات پزشکی قابل کشت در بدن به ‌کار روند یا حسگرهایی که می‌توانند روی ابزار فضایی خاص قرار گیرند.

نانولوله‌های کربنی خم شده شبیه خطوط موج‌دار بر روی یک سطح هموار به ‌نظر می‌رسند

یک راه الاستیک کردن مواد هادی، خم کردن آنهاست. در این روش نانولوله‌های کربنی را روی یک زیرلایه مسطح خم می‌کنند.

درنتیجه نانولوله‌ها به‌ جای این‌که به‌ طور زیگزاگ روی سطح قرار گیرند و فقط در قسمت پایین با سطح در تماس باشند، به ‌صورت خطوط موج‌دار روی سطح گسترده می‌شوند.

برای این ‌کار ابتدا نانولوله‌های ردیف شده و هم‌جهت را روی سطح قرار داده سپس زیرلایه، کشیده شده و نانولوله‌ها در حالی که حالت موازی خود را حفظ کرده‌اند از هم جدا می‌شوند.

هنگامی که زیرلایه به ‌حالت اولیه خود برمی‌گردد، نانولوله‌ها به موقعیت اولیه خود برنمی‌گردند؛ بلکه چین خورده و به‌ صورت مجموعه‌ای از خطوط موج‌دار بر روی سطح درمی‌آیند.

خطوط آبی، نانولوله‌های کربنی و زمینه خاکستری، زیرلایه الاستیک را نشان می‌دهند؛ در شکل بالایی، هم‌پوشانی قابل توجهی در نانولوله‌ها دیده می‌شود.

در شکل میانی، زیرلایه انبساط یافته و باعث جدایی برخی از نانولوله‌ها از هم شده است؛ در شکل پایینی زیرلایه به حالت اولیه خود برگشته و نانولوله‌ها به‌ صورت خطوط موج‌دار بر روی سطح هموار چین خورده‌اند

مزیت اصلی این روش، افزایش قابل توجه کارایی ساخت رساناهای الاستیک است. پژوهشگران جزئیات روش جدید خود را به ‌صورت مقاله‌ای در مجله «Advanced Materials» منتشر کردند.