این کفشها از سیستم حسگری برخوردارند که به همراه یک نرم افزار می تواند عملکرد ورزشکاران را محاسبه کرده و تاثیرگذاری تمرینهای ورزشی را افزایش دهند.

اساس سیستم کفشهای "بسکتبال" و "آمادگی جسمانی" شرکت نایک حسگری فشاری است که در درون کفشها قرار گرفته اند. این حسگر می تواند حرکات فرد را در سرتاسر بازی، تمرین یا بدن سازی محاسبه کرده و اطلاعات آن را به صورت بیسیم به تلفن هوشمندی مجهز به نرم افزار ویژه کفش ارسال کند.

سپس ورزشکاران می توانند اطلاعات به دست آمده را برای کنترل وضعیت عملکرد خود ارزیابی کرده و بخشهای ضعف و قوت آن را مشخص کرده و آنها را با دیگر ورزشکاران به اشتراک بگذارد.

کفش بسکتبال نایک در حالت "مسابقه ام را دنبال کن" می تواند ارتفاع جهش، سرعت حرکات و شدت بازی یک بازیکن را بسنجد. این کفش در حالت "نمایشی" به کاربر امکان می دهد که عملکرد و بازی خود را به صورت ویدیویی نمایش دهند و یا آنها را بر روی شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارند.

بر اساس گزارش گیزمگ، نایک می گوید کفشهای ویژه آمادگی جسمانی با مشارکت ورزشکاران مشهوری مانند "رافائل نادال" و "آلیسون فلیکس" و با هدف افزودن به میزان سرگرمی ورزشهای آمادگی جسمانی طراحی شده اند.

این کفشها با استفاده از برنامه جانبی تلفن هوشمند برای اجرای نرمشها و ورزشهای کوتاه مدت، قدرتی و سرعتی از نشانه های تصویری استفاده می کند.

در نمایشگاه کنگره جهانی موبایل که از روز دوشنبه 27 فوریه (8 اسفند) آغاز به کار کرد و تا اول مارس (10 اسفند) به کار خود ادامه می دهد، مفهوم جدیدی به عنوان فبلت معرفی شد.

این گردهمایی جهانی به مدت 3 روز در شهر بارسلونا برگزار می شود.

سال گذشته سامسونگ تلفن همراه هوشمندی با عنوان "گلکسی نوت" را به بازار عرضه کرد که با داشتن یک نمایشگر 5.3 اینچی به عنوان حلقه گمشده میان هوشمندها و تبلتها معرفی شد.

اکنون با معرفی مدلهای جدیدی از این نوع دستگاهها از سوی سایر تولیدکنندگان موبایل، در کنگره موبایل این دستگاهها با اصطلاح "فبلت" (ترکیبی از Phone و Tablet) معرفی شده اند.

در نمایشگاه بارسلونا 2012 تلفن همراهی با دوربین 41 مگاپیکسل، سریعتر تلفن همراه هوشمند دنیا و تلفنهای ضد آب رونمایی شد.

پلتفرم IPURSE محققان دانشگاه وولنگونگ دبی که یک سیستم هوشمند بر روی یک صفحه متحرک بوده، به پیگیری اجسام درون کیف فرد که بر روی آنها برچسبهای سامانه بازشناسی با امواج رادیویی (RFID) چسبانده شده، پرداخته و در زمان گم شدن آنها هشدار می‌دهد.

این سیستم که فناوریهای RFID و NFC (ارتباطات حوزه نزدیک) را در یک جایگاه ترکیب کرده است، سیستم نظارت هوشمند برای یادآوری اجسام مورد نیاز و هشدار در زمان گم شدن آنها را به کاربران ارائه می‌کند.

همچنین می‌توان این سیستم را با خصوصیات هوشمند دیگر مانند تنظیمات آب‌وهوایی به همراه یک برچسب RFID بر روی چتر یا بارانی فرد برای یادآوری در زمانهای مورد نیاز ترکیب کرد.

به گفته محققان، پیشرفتهای آینده ممکن است بتواند این سیستم را به شبکه‌های اجتماعی آنلاین متصل کرده تا دوستان و آشنایان فرد در صورت پیدا کردن اشیا گمشده به وی خبر بدهند!

برچسبهای RFID نوعی تراشه‌های کوچک بوده که قابل ذخیره‌سازی و ارسال اطلاعات با علائم فرکانس رادیویی بوده و حتی با یک پشتوانه چسبنده مناسب قابل اتصال به تمام اجسام هستند.

یک بازخوان RFID مانند آنتن برای دریافت و انتقال علائم بر روی برچسب‌ها عمل می‌کند. فناوری NFC یک فناوری اتصال بی‌سیم کوتاه‌برد است که تعامل دو طرفه ساده و ایمن را میان دستگاه‌های الکترونیکی ارائه کرده و بسیار سریعتر و ایمن‌تر از بلوتوث است.

بازخوان NFC همچنین قادر به خوانش برچسب‌های RFID بوده، از این رو محققان با ترکیب این دو فناوری در یک سیستم هوشمند برای نظارت هوشمند بر وسایل شخصی پرداخته‌اند.

این میمون از طریق تراشه ای که در مغزش کار گذاشته شده، با کمک سیگنالهای مغز خود حرکات دستی روباتیک که در فاصله ای نه چندان دور از وی قرار گرفته را کنترل می کند.

محققان موسسه مطالعات سطح رابط مغز و رایانه در دانشگاه ژیجیانگ چین توانسته اند سیگنالهای مغزی این میمون را ثبت و رمزگشایی کرده و آنها را به حرکات واقعی در دستی روباتیک ترجمه کنند.

دو حسگری که در مغز این میمون کار گذاشته شده است 200 نورون را در قشر مغز این جاندار کنترل می کند این دو حسگر به خوبی توانستند سیگنالهای مغزی میمون را ترجمه کرده و دست روباتیک را کنترل کنند.

پیش از این انسانهای مختلف از الکترودهایی برای کنترل بازوی مصنوعی استفاده کرده بودند اما محققان چینی ادعا می کنند کنترل حرکات انگشت در آزمایش جدید نسبت به آزمایشهای پیشین از دقت و ظرافت بالاتری برخوردار است.

بر اساس گزارش نیوساینتیست، محققان می گویند حرکات دست با چند صدهزار نورون در مغز در ارتباط است و در همین راستا رمزگشایی از حرکات دست میمون بر اساس سیگنالهای دریافتی 200 نورون انجام می شود که البته تا ایجاد حرکات منعطف و نرم در انگشتهای دست روباتیک راه طولانی در پیش است.

بار الکتریکی یا شارژ بر روی یک تک اتم پیش از این نیز محاسبه شده بود اما ثبت حرکت این بار الکتریکی در میان مولکولی پیچیده دستاوردی جدید است که دستیابی به آن بسیار دشوار بوده است. چنین محاسباتی می توانند اطلاعات بیشتری را درباره روند انتقال بار الکتریکی در طبیعت آشکار کنند.

محققان موسسه IBM زوریخ موفق به انجام این محاسبه شده و اولین تصویر از یک تک مولکول را به همراه شارژ الکتریکی آن به ثبت رسانده اند. با این همه ثبت تصویر تک مولکول و بار الکتریکی آن نیازمند استفاده از تکنیکهای مختلف است که به میکروسکوپی روبشی کلوین شهرت دارد. این تکنیک مجموعه ای از میکروسکوپی یا ریزبینی اتمی است که امکان عکسبرداری از اولین تک مولکول را در سال 2009 به وجود آورد.

در این شیوه به ستونی کوچک با سری نوک تیز که به یک تک مولکول ختم می شود ولتاژی کم وارد می شود در حالی که این ستون بر روی مولکولی بزرگتر و X شکل به ام Naphthalocyanin در حال اسکن شدن است. زمانی که سر باردار ستون با بارهای الکتریکی مولکول بزرگتر مواجه می شود، آغاز به ارتعاش کرده و به این شکل مکان دقیق الکترونها را نمایش می دهد.

در این شیوه ولتاژ به صورت مستقیم به مولکول وارد می شود و دو اتم هیدروژن در مرکز آن جای خود را با هم عوض می کنند و الکترونها نیز جایگاه خود را به بازوهای متقابل مولکول X مانند تغییر می دهند.

بر اساس گزارش بی بی سی، به این شیوه دانشمندان توانستند تغییرات را در توزیع بار الکتریکی مشاهده کنند. این تکنیک با ترکیب با دیگر تکنیکهای رایج می تواند جزئیات بیشتری را درباره جهان در مقیاس نانو آشکار ساخته و نه تنها در علوم بنیادین، بلکه در تغییر ساختار ابزارهای الکتریکی تاثیر قابل توجهی داشته باشد.

200 فضانورد از 12 کشور مختلف جهان و طی ده ها سال برای ساخت ایستگاه فضایی بین المللی زحمت کشیده اند، در حالی که فضانورد ژاپنی، "ساتوشی فوروکاوا" این کار را باری دیگر در کمتر از دو ساعت انجام داد در حالی که خود ساکن ایستگاه فضایی بین المللی بود.

ایستگاه فضایی که توسط این فضانورد ژاپنی ساخته شده است در واقع قطعات پازل مشهور "لگو" است که در کنار یکدیگر قرار گرفته اند. فوروکاوا پس از بازگشتش به زمین گفت ساخت یک ایستگاه فضایی دیگر از لگو درون خود ایستگاه برایش فرصتی ارزشمند بوده است. وی می گوید کنار هم گذاشتن قطعات لگو برای ساخت این ایستگاه فضایی درست مانند مراحل مختلف ساخت ایستگاه فضایی حقیقی بوده است.

این مدل دو متری از لگو که تقریبا ایستگاه فضایی 110 متری را شبیه سازی کرده، بخشی از همکاری های آموزشی میان شرکت لگو و سازمان ناسا است. پس از تکمیل شدن، فوروکاوا از این مدل برای ضبط تعدادی فیلم آموزشی با هدف آموزش درباره زندگی و کار در فضا به کودکان استفاده کرد.

به گفته فوروکاوا کودکان لگو را دوست دارند و زمانی که ببینند در هوا معلق است، به طور حتم هیجان زده خواهند شد از این رو وی امیدوار است این تجربه برای آنها الهام بخش باشند تا بتوانند در زمینه فناوری ها و علوم فضایی تلاشهای بیشتری داشته باشند.

فوروکاوا برای جلوگیری از شناور شدن قطعات لگو در فضا و پیشگیری از آسیب وارد شدن به تجهیزات ایستگاه، عملیات سرهم بندی قطعات را در محفظه ای انجام داد که مجهز به دو دستکش به سمت داخل بود.

بر اساس گزارش MSNBC، ایستگاه فضایی حقیقی در 29 می سال 2011 و طی یکی از آخرین پروازهای شاتلهای ناسا که بسته لگوها را نیز به همراه داشت، تکمیل شد.

فوروکاوا می گوید این مدل را نیز مانند مدل حقیقی تنها می توان در فضا ساخت زیرا ساختار این ایستگاه لگویی تحت کشش گرانش تحمل وزن خود را نداشته و از هم می پاشد.

یک کوهنورد قدیمی که 21 بار به قله اورست دست یافته، از امکان بروز مشکل در دسترسی به این بلندترین قله جهان در آینده نزدیک خبر داد.

«آپا» که ابتدا در سال 1989 به اورست سفر کرده در گفت‌وگو با خبرگزاری فرانسه، تغییرات آب‌وهوایی را عامل این امکان خواند.

«آپا» نبود برف کافی را بر روی این کوه نگران کننده خواند و اظهار کرد: در سال 1989 که من برای اولین بار به این قله سفر کردم، برف و یخ بسیار زیادی در آن وجود داشت؛ اما اکنون بیشتر این منطقه به شکل صخره‌های عریان بوده که خطر سقوط از آنها را برای کوهنوردان بیشتر می‌کند.

وی افزود: همچنین کوهنوردی در این منطقه بسیار مشکل شده است؛ چرا که کوهنوردان در این منطقه، طبق عادت از چنگک برای عبور از روی یخ استفاده می‌کنند؛ اما اکنون این کار بسیار خطرناک است؛ چرا که یخ چندانی در این منطقه وجود ندارد.

«آپا» در دامنه‌های اورست رشد کرده و در سن 12 سالگی به حمل تجهیزات و امکانات کوهنوردان پرداخته است. وی سال گذشته رکورد خود را برای بیشترین میزان سفر به قله اورست شکسته و برای بیست و یکمین بار به این قله صعود کرد.

تاکنون 11 هزار تلاش برای صعود به قله اورست صورت گرفته که از این میان، تنها سه هزار مورد ، با موفقیت همراه بوده است.

بیش از 200 کوهنورد در این مسیر کشته شده و از این میان، جسد 120 تن هنوز مفقود است.